تجزیه سم آفلاتوکسین توسط میکروارگانیسم های تجزیه کننده به روش بیوتکنولوژیک

گونه های آسپرژیلوس شدیداً در محیط پراکنده اند و از نظر پراکندگی در طبیعت در درجه اول قرار دارد. سم حاصل از قارچی بنام Aspergillus flavus، Aflatoxin می باشد. برخی از میکروارگانیسم ها باز دارنده آفلاتوکسین می باشند. Rhodococcus Erythropolis بدلیل تخریب و تجزیه آنزیمی، مسئول تجزیه آفلاتوکسین است که حضور پروتئیناز K و SDS – page پروتئین باعث توقف فعالیت AFB1 می شود. Flavobacterium aurantiacum می تواند سبب تخریب آفلاتوکسین در محیط کشت شود. Saccharomyces cerevisiae و Mycobacterium fluranthenivorans نیز آفلاتوکسین را حذف می کنند. باکتریهای اسید لاکتیک به عنوان کنترل کننده رشد کپک و مایکوتوکسین ها بوده که در حال حاضر مهم ترین نوع LAB شناخته شده و توانایی محدود کردن یا جلوگیری از رشد قارچ هائی mycotoxinogenic را دارند متعلق به جنس لاکتوکوکوس و لاکتوباسیلوس هستند و به نسبت کمتری متعلق به پدیوکوکوس و لویکونستوک که دارای فعالیت ضدقارچی کارآمدی بر علیهP.Corylophilum ، پنی-سیلیوم راکوفورتی، پنی سیلیوم اکسپانسوم، آسپرژیلوس نایجر، آسپرژیلوس فلاووس وF.graminearum می باشد. مدل تئوری پیشنهاد شده ریاضی برای محاسبه آفلاتوکسین توسط جذب سطحی afla – B1 با LAB ساکارومایس سرویزیه می باشد. استفاده از این مدل توانایی های متفاوتی از گونه ها برای به دام انداختن آفلاتوکسین B1 که مستقیما به تعداد مکانهای باند شده که هر میکروارگانیسم عرضه کرده را نشان داده است از مخمر ساکارومایسس سرویزیه بیشترین کارایی را برای دفع آفلاتوکسین B1 گزارش شده است. هر یک از میکروارگانیسم ها دارای جنبه های متعددی در صنعت غذایی، دارویی، کشاورزی و ... دارند که با شناخت کامل ساختار آنها می توانیم از زیان های اقتصادی جلوگیری کرده و حتی با تغییر شرایط نامساعد به مساعد باعث بهبود کیفیت، ایجاد امنیت غذایی و مصارف جانبی و حتی تولید محصولات جدید دیگر نیز شویم

کلیدواژه ها:

آفلاتوکسین ، آسپرژیلوس ، ساکارومایسس سرویزیه ، مایکوباکتریوم