گونه شناسی فضاهای پایدار در معماری خانه های جنوب غرب ایران نمونه موردی دزفول

وجه تمایز معماری خانه های اقلیم گرم و نیمه مرطوب خوزستان با دیگر معماری ها، عناصر تشکیل دهنده آن است، که هویت معماری شهرهایی همچون دزفول و شوشتر را تشکیل داده است.این معماری برگرفته از فرهنگ ،آیین ، آداب و رسوم منطقه و کاملا منطبق با اقلیم آن است. فضاهایی که جنبه عملکردی بالایی داشته و به خوبی می توان مفاهیمی همچون پایداری ، معماری همساز با اقلیم و توسعه پایدار در جهت کاهش مصرف انرژی و کاهش آلودگی های زیست محیطی را در آن ها مشاهده کرد.ارتباط و انطباق متقابل معماری با اقلیم ، مهمترین مسئله ای است که در ساخت و سازهای این ناحیه به آن پرداخته شده است،عاملی که امروزه کمتر در طراحی ها به آن پرداخته می شود. پژوهش حاضر از نوع کاربردی، استقرایی ،تاریخی است که از طریق مطالعات موردی Case study انجام خواهد شد. در این پژوهش به معرفی فضاهای پایدار معماری سنتی دزفول وآشنایی با نحوه عملکرد و اصول آن وبررسی پیوندهای اقلیمی و انطباق آنها بر نیاز های امروز معماری میباشد تا بتواند به برقراری پیوند دوباره این معماری با نیاز های روز جامعه بینجامد

کلیدواژه ها:

فضاهای اقلیمی ، دزفول ، معماری پایدار