ارزیابی روش های مختلف تعمیر، تقویت و مقاوم سازی لرزه ای پل های راه آهن با مطالعه موردی

در این مقاله راهکارهای مختلف تعمیر، تقویت و مقاوم سازی لرزه ای پل های راه آهن از جمله روش استفاده از بتن درجا ریز، بتن پر مقاومت، بتن های پلیمری و رزینی، روش های بهره گیری از تجهیزات مستهلک کننده انرژی و ... مورد ارزیابی قرار گرفته شده اند. از جمله موارد بیان شده بهره گیری از دستگاه های تکیه گاهی لرزه ای از جمله دستگاه های تکیه گاهی لاستیکی با هسته سربی می باشند که در این پژوهش به بررسی اثرات بهره گیری از این دستگاه در حد فاصل بین عرشه با سرستون ها و کوله - های پل قطعه سوم راه آهن اصفهان شیراز و قیاس آن با حالت اتصال صلب این مکان با استفاده از - تحلیل طیفی پرداخته شده است. نتایج حاکی از آن است که بهره گیری از دستگاه های تکیه گاهی هسته سربی به نحو مورد مطالعه سبب کاهش سختی سازه و افزایش پریود آن تا حدود 8 برابر می شود، همچنین سبب می شود عرشه تحت اثر زلزله بر روی این تجهیزات بلغزد و از آسیب های متداول محل اتصال عرشه با زیر سازه جلوگیری شود. بهره گیری از این تجهیزات به نحو مورد مطالعه سبب می شود بخش اعظم انرژی ناشی از زلزله در مودهایی از سازه مستهلک شود که سازه در آنها تغییر شکل قابل ملاحظه ای ندارد که این عمل سبب جلوگیری از اعوجاج های پیچیده سازه می شود و نهایتا سبب می - شود برش پایه سازه مورد مطالعه در راستاهای x و y به ترتیب تا حدود 53 % و 74 % کاهش یابد که این کاهش پاسخ و بهبود رفتار لرزه ای سازه با توجه به ظرفیت محدود اجزای سازه ای می تواند بسیار ارزشمند و رهگشا باشد.

کلیدواژه ها:

تعمیر و تقویت ، مقاوم سازی پل های راه آهن ، دستگاه های تکیه گاهی هسته سربی