بررسی اثر آتشسوزی بر غنای گونهای پستانداران پارک ملی گلستان

آتشسوزی یکی از مهمترین آشفتگیهای محیط زیستی است. حریقهای متعدد و ناخواسته میتواند اثرات اکولوژیکی بسیار جدی و غیر قابل جبرانی بر حیات وحش داشته باشد. در این مطالعه اثر آتشسوزی بر غنای گونهای جامعه پستانداران پارک ملی گلستان مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور محدوده مناسب شامل یک منطقه سوخته به عنوان منطقه مورد آزمایش و منطقه ای در مجاورت آن به عنوان شاهد انتخاب شد. شش نقطه در مرز منطقه سوخته انتخاب و از هر نقطه ترانسکتی به طول یک کیلومتر به داخل و یک کیلومتر به بیرون منطقه سوخته طراحی گردید. در فواصل 052 متر در طول ترانسکت خطی یک کوادرات با مساحت 022 متر مربع جهت شمارش پستانداران در نظر گرفته شد و تعداد پستانداران با استفاده از شمارش نمایه های آنان به مدت چهار ماه متوالی مورد نمونهبرداری قرار گرفت. پس از جمعآوری دادههای لازم غنای گونهای با استفاده از شاخص مارگالف و منهینیک مورد محاسبه قرار گرفت و در نهایت تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون تی در نرم افزار SPSS انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده مقدار شاخص مارگالف و منهینیک پستانداران در عرصه سوخته به ترتیب برابر 1/86و0/753 و درعرصه نسوخته به ترتیب برابر2/766و1/541محاسبه شد. هرچند آتشسوزی با تغییر در ساختار زیستگاه و از دست رفتن مواد غذایی مورد نیاز و پناه، موجب کاهش غنای گونهای پستانداران در عرصه سوخته شده بود اماتحلیلهای آماری نشان داد اختلاف معنیداری بین غنای گونهای پستانداران در عرصه سوخته و شاهد وجود ندارد

کلیدواژه ها:

آتشسوزی ، غنای گونهای ، جامعه پستانداران ، پارک ملی گلستان