مقایسه ی ضریب بازتاب ساختمان در ویرایش چهارم و سوم آیین نامه طراحی ساختمان ها در برابر زلزله (استاندارد 2800)

ضوابط و دستورالعملهای طراحی ساختمانها در برابر زلزله در بسیاری از کشورها به عنوان مبنای طراحی ساختمانها در برابر زلزله می باشند. بدیهی است که به مرور زمان و با افزایش اندوخته های علمی و تجربی، خصوصا با بررسی عملکرد ساختمانها پس از زلزله های شدید، این ضوابط دستخوش تغییرات شده و سعی می شود که روش های مدلسازی، معیارها و ضوابط بگونه ای اصلاح گردد که به رفتار واقعی ساختمانها در برابر زلزله نزدیک شود. در همین راستا آیین نامه ی طراحی ساختمانها در برابر زلزله (استاندارد 2800 ) نیز در مقاطع زمانی مختلف مورد بازنگری قرار گرفته و آخرین تغییرات آیین نامه 2800 تحت عنوان ویرایش چهارم، در سال 1393 تدوین و ابلاغ گردیده است. شکل کلی ویرایش جدید همانند ویرایش قبلی است البته با اندکی تغییر در برخی از الزامات آن. در این مقاله تغییرات ضریب باز تاب زلزله (B) در ویرایش چهارم مورد بحث و بررسی قرار گرفته و نمودارهای مربوط به آن برای انواع زمین و خطرهای نسبی زلزله ی متفاوت ترسیم و با مقادیر ویرایش سوم مقایسه شده است. لازم به ذکر است که در ویرایش چهارم آیین نامه 2800 مقدار ضریب بازتاب از حاصلضرب دوپارامتر ضریب شکل طیف (B1) و ضریب اصلاح طیف (N) بدست می آید. نتایج نشان می دهد که بطور کلی مقادیر ضریب بازتاب ساختمان در ویرایش چهارم آیین نامه 2800 کمتر از مقادیر متناظر در ویرایش سوم آیین نامه است. این اختلاف مقدار بین ضرایب بازتاب در دو ویرایش، بسته به زمان تناوب ساختمان، نوع زمین منطقه و میزان خطر نسبی زلزله متفاوت می باشد. این اختلاف مقدار برای انواع زمین ها در خطر نسبی کم و متوسط نسبت به خطر نسبی زیاد و خیلی زیاد، بیشتر می باشد.

کلیدواژه ها:

ضریب بازتاب ساختمان ، ضریب شکل طیف ، ضریب اصلاح طیف ، آیین نامه 2800 ، ویرایش چهارم