بررسی تاثیرات پنجره های دو جداره بر آسایش حرارتی در خوابگاه ها

معماری پایدار یک سبک محسوب نمی گردد بلکه حرکتی است پویا به سمت هدفی ماندگار که تاکید آن تعاملی سازنده بین یک کالبد و شرایط محیطی آن می باشد. بدین منظور کیفیت و کمیت در مصرف انرژی، شرایط اقتصادی، کنش های زیست محیطی و مهم تر از همه مقوله ارتباط انسان و آسایش او مدنظر قرار می گیرد. در دنیای امروز، برخورد های غلو آمیز و متفاوتی با معماری پایدار وجود دارد. از یک سو طرفداران سیستم های غیر فعال و طبیعی با تکیه بر ایده های معماری بومی و استفاده از مصالح ارزان قیمت و از سویی دیگر طرفداران فن آوری روز دنیا، با بهره گیری از تکنولوژی و سیستم های پیچیده کنترل بدان می پردازند. مخارج یک ساختمان با توسعه استفاده از تکنولوژی های نوین همانند پنجره های دو جداره در ساخت، روند افزایشی دارد لیکن در دراز مدت مصرف انرژی را پایین می آورد و هزینه های مصرفی ساختمان را کاهش می دهد. گران تر بودن پنجره های دو جداره نسبت به پنجره های تک جداره توجیهی قابل تامل دارد و آن دست یابی معماران به استفاده از حداکثر فوائد پنجره های دو جداره می باشد که دارای راندمان بهتری در یک بازه زمانی طولانی نسبت به پنجره های تک جداره است و این امر بصورت کاملاً آزمایشی برای اکثریت توده مردم اثبات گردیده و برای سایر تکنولوژی های نوین، آموزش و زمان در جهت شناسایی، امر بسیار مهمی تلقی می گردد. هدف از این مقاله، بررسی چگونگی افزایش کیفیت زندگی و داشتن بالاترین سطح آسایش حرارتی می باشد. متغیرهای مستقلی مانند سایز، اندازه، زاویه قرارگیری پنجره ها و جهت ساختمان ها بیشترین تاثیر را در عامل غیرمستقل ذکر شده بالا دارند. در این نوشتار به جهت رسیدن به بهترین استاندارد برای بهره مندی بیشینه از فواید و آثار کیفیت زندگی و آسایش حرارتی، آزمایشی بر روی 50 دانشجو ساکن در یکی از خوابگاه های شهر فاماگوستا در قبرس شمالی انجام گرفته است. یافته ها نشان می دهد جهت گیری ساختمان های خوابگاه، فاکتور اصلی برای داشتن آسایش حرارتی بالا بوسیله استفاده از نور طبیعی روز می باشد. در این راستا سایز و ابعاد پنجره ها دلیل قابل قبول برای میزان ورود نور طبیعی به داخل فضای داخلی است و پنجره های دو جداره می تواند از دمای فضای داخلی نسبت به خارج محافظت نمایند.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، کیفیت زندگی ، آسایش حرارتی