بررسی تاثیرطراحی معماری محیط بر رشد مهارتهای کودکان پیش دبستانی

هدف پژوهش حاضر، دستیابی به معیارها و چارچوب هایی برای تسهیل و تسریع پرورش مهارت هاای کودکانپیش دبستانی، براساس اصول طراحی معماری محیط و فضا می باشد. برای نیل به این هدف، نخست مبانینظری بحث با تامل در میاحث طراحی معماری و روان شناسی محیط و روان شناسی رشد و تاثیر محیط برکودک و نیز پژوهش های پیشبین در این زمینه بیان گردیده و سپس ارتباطات و تأثیرات میان دو حوزه،مشتص شد. روش تحقیق در نوشتار حاضر، از نوع توصیفی- کاربردی می باشد. یافته های تحقیق که بر پایه تحقیق های مشابه و نیز براساس رابطه میان قابلیت های محیط و مهارت های کودکان پیش دبستانی بودنشان داد که توجه به عوامل طییعی محیط شامل آب، نورپردازی و عوامل مربوط به شکل بنا شامل انعطافپذیری عملکردها، فضاهای ارتباطی، پلان کلاس های درس، توجه به مقیاس کودکان در طراحی و فضاهای بازو نیمه باز و نیز دو عامل رنگ و ایمنی و بهداشت، می تواند تاثیر مثبتی بر روی مهارت های اشاره شده درکودکان پیش دبستانی داشته باشد. در پایان مقاله نیز براساس رهنمودهای سند تحول بنیادی و نیز توجه بهارتقا رویکرد کودک محوری در دوره پیش دبستانی و جایگاه روحیه خلاقانه کودکان در این دوران،پیشنهادهای لازم ارائه شد.

کلیدواژه ها:

معماری ، کودک ، پیش دبستانی ، محیط ، مهارت های کودکان