بررسی عملکرد ستون های زهکش شنی در ماسه تقویت شده با ژئوتکستایل و ژئوگرید در کاهش خطرات روانگرایی با استفاده از میز لرزه 1g

روانگرایی ماسه اشباع یکی از مهم ترین موضوعات در مهندسی ژئوتکنیک می باشد. روانگرایی به عنوان یک عامل مهم در ژئوتکنیک، منجر به ایجاد خطرات جدی بر سازه ها به دلیل از دست رفتن مقاومت برشی خاک در طول حرکات قوی زلزله می باشد. مقاله حاضر، با انجام آزمایش های میز لرزه و نتایج آزمایش ها، به بررسی تاثیر ستون های زهکش شنی در ماسه تقویت شده با ژئوتکستایل و ژئوگرید در کاهش اثر روانگرایی پرداخته است. در این تحقیق سعی شده است با استفاده از تعدادی آزمایش کوچک مقیاس مدل فیزیکی بر روی میزلرزه،1gرفتار روانگرایی ماسه ی تقویت شده با ژئوسنتتیک ها (ژئوگرید و ژئوتکستایل) و ستون های زهکش شنی در حالت اشباع موردبررسی قرارگیرد. در این آزمایشات با تغییر تعداد و قطر ستون های زهکش، تعداد و تغییر ارتفاع قرارگیری ژئوسنتتیک ها ، مقاومت روانگرایی با استفاده از داده های حاصل از آزمایشات مورد بررسی قرارمی گیرد. از مطالعات چنین نتیجه گیری می شود مسلح ساختن خاک با استفاده از ژئوگرید و ژئوتکستایل موجب کاهش نسبت های اضافه فشار آب حفره ای در ماسه در اعماق کم می شود. مسلح ساختن خاک با استفاده از ژئوسینتتیک ها در عمقی که در آن روانگرایی اتفاق می افتد موجب افزایش مقاومت خاک در برابر روانگرایی شده و در نتیجه نشست ناشی از آن را به تاخیر انداخته و از مقدار آن می کاهد. مسلح ساختن خاک با استفاده از ژئوسینتتیک ها در عمقی پایین تر از محدوده روانگرا شونده موجب افزایش مقاومت خاک در برابر روانگرایی شده و در نتیجه نشست ناشی از آن را به تاخیر انداخته و از مقدار آن می کاهد. مسلح ساختن خاک با استفاده از ژئوسینتتیک ها در اعماق کم موجب تغییر در الگوی تغییر شکل خاک نشده و تنها از بالا آمدگی سطحی جلوگیری می کند.همچنین .افزایش تعداد وقطرستون های زهکش شنی در ماسه، باعث کاهش نشست و تغییرشکل های ناشی از روانگرایی و همچنین کاهش اضافه فشار آب حفرهای و افزایش مقاومت روانگرایی می گردد.

کلیدواژه ها:

روانگرایی ، میزلرزه ، ستون های زهکش شنی ، ژئوگرید ، ژئوتکستایل