بررسی کارکرد امضاء دیجیتال

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 875

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CECCONF05_015

تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1397

چکیده مقاله:

امضاء دیجیتال نوعی رمزنگاری نامتقارن است. هنگامی که پیغامی از کانالی نا امن ارسال میشود، یک امضاء دیجیتال که به شکل صحیح به انجام رسیده باشد میتواند برای شخص گیرنده پیام دلیلی باشد تا ادعای شخص فرستنده را باور کند. امضاهای دیجیتال در بسیاری از جنبهها مشابه امضاهای سنتی دستی هستند. امضاء تولید شده از پیام مشخص و ثابت هنگامی که توسط کلید عمومی مورد بررسی قرار میگیرد فقط در مورد همان پیام ارسالی میتواند عمل تطبیق را صورت دهد و در مورد هر پیام متفاوت و خاص میباشد . شرکت های ارایه دهنده راهکارهای امضاء دیجیتال مثلDocuSign از پروتکل خاصی به نام PKI پیروی میکنند. وقتی امضاکننده سندی را به صورت الکترونیک امضا میکند، این امضا با استفاده از کلید خصوصی امضاکننده ایجاد میشود. فرد امضاکننده همیشه این کلید خصوصی را به صورت امن نزد خودش نگه میدارد. این الگوریتم ریاضی مثل یک رمزنگار عمل میکند و سند امضا شده را به فرم رمزگذاری شده که به آن هش (hash)گفته میشود در میآورد.

نویسندگان

محمداکبر شیخ زاده

مجتمع آموزش عالی سراوان

حسن حسن پور

مجتمع آموزش عالی سراوان