به کار گیری الگوریتم بهینه سازی مورچگان در کاهش تاخیر در جستجوی اشیا به کمک تعیین آرایش بهینه گره ها در شبکه های حسگر بیسیم

اینترنت اشیاء به واسطه کاربردهایی که دارد توجه بسیاری از دانشگاه ها، صنایع و شهروندان را به سوی خود جلب میکند و قادر است بین دستگاه های هوشمند در هر زمان و مکانی و درباره ی هر چیزی اتصال شبکه برقرار کند. با کاربرد مفهوم IoT هر وسیله میتواند آدرس IP خاص داشته باشد که می تواند وضعیت آن را آپلود کرده و توصیه های کنترلی را از طریق اینترنت دانلود نماید. به منظور دستیابی به هدف نهایی این پژوهش که همانا کاهش تاخیر در شبکه های حسگر بیسیم است لازم است که روش های مسیریابی بهینه در آن به کار گرفته شود. از این رو در این پژوهش مسئله مسیریابی بهینه در این شبکه ها مورد بررسی قرار میگیرد. مسیریابی به عنوان فرایند انتقال بسته ها از گره مبدا به گره مقصد با هزینه حداقل میباشد. از این رو الگوریتم مسیریابی به دریافت، سازماندهی و توزیع اطلاعات در مورد وضعیت شبکه میپردازد، مسیریابی به همراه کنترل تراکم و کنترل پذیرش به تعریف عملکرد شبکه میپردازد. الگوریتم مسیریابی می بایست دارای اهداف کلی از استراتژی مسیریابی بر مبنای اطلاعات سودمند محلی باشد. این الگوریتم همچنین می بایست کاربر را در مورد کیفیت خدمات راضی نگه دارد. در این پژوهش از الگوریتم بهینه سازی مورچگان به منظور تعیین الگوی مسیریابی بهینه در شبکه های حسگر بیسیم با هدف کاهش میزان تاخیر تبادل داده، استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

شبکه حسگر بیسیم ، مسیریابی ، کاهش تاخیر ، الگوریتم بهینه سازی مورچگان