بررسی بازیافت ضایعات ساختمانی و توجیه اقتصادی استفاده مجدد از آن در شهر شیراز

پیشرفت هر کشوری وابسته به فعالیتهای عمرانی انجام گرفته در آن کشور است. امروزه با پیشرفت تکنولوژی و افزایش جمعیت، ساخت و سازهای متعددی در سراسر دنیا صورت می گیرد و برای ایجاد ساختمانهای بلند مرتبه تر یا ساختمانهای جدید، با تخریب ساختمانها مواجه هستیم که این فعالیتها ضایعاتی را به دنبال خواهد داشت. ضایعات ساختمانی حدود %30-15 وزن کل پسماندهای جامد و بیش از نصف پسماند شهری را به خود اختصاص می دهد. متوسط تقریبی روزانه تولید خاک و ضایعات ساختمانی در شیراز 2160 تن می باشد. از این میزان مواد زاید تنها فلزات که حجم کمی از آن را تشکیل می دهند مورد بازیافت قرار می گیرند و بقیه در محلهای دفن که معمولا در حواشی شهرها می باشد، تخلیه می شود. هر چند این نوع زباله نسبت به زباله های خانگی خطرات آلودگی کمتری دارد به نوبه خود، به علت حجیم بودن، باعث بوجود آمدن مشکلات زیست محیطی و مناظر ناپسند می گردد. به منظور دستیابی به یک برنامه مدیریتی صحیح برای رفع مشکل مواد زاید جامد و بخصوص ضایعات ساختمانی بایستی این مسأله از جنبه های مختلف مورد بررسی قرار بگیرد. از جمله مهمترین مسائلی که بایستی به آن پرداخته شود مسأله اقتصادی بودن بازیافت و استفاده مجدد از این مواد و مصالح می باشد . هنگامی این امر میسر خواهد شد که هزینه حمل تا محل دفن و عمل دفن از هزینه انتقال تا محل بازیافت بیشتر نشود، همچنین هزینه استفاده از مواد بازیافت شده از هزینه استفاده از مواد خام بدست آمده از منابع اولیه تجاوز نکند. البته با در نظر گرفتن اینکه کیفیت مواد بازیافتی مناسب باشد و از میزان استاندارد تجاوز نکند. در این مقاله به بررسی اقتصادی و امکان ایجاد سیستمی برای بازیافت ضایعات ساختمانی پرداخته شده است. بنابراین از یک مدل برای محاسبه اثر پارامترهای مختلف مؤثر در این مسأله با اعمال یک سری فرضیات ساده کننده استفاده شده است. نتیجه بدست آمده این است که با نزدیک شدن محل بازیافت به محل مصرف و قرار دادن مالیات و جریمه ای برای دفع کنندگان این نوع زباله و افزایش مقیاس تولید که خود باعث کاهش در هزینه های تولید می شود، این عمل توجیه اقتصادی مناسبی پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

ضایعات ساختمانی ، بازیافت ، اقتصادی ، شیراز