بررسی خوردگی در شبکه های آبرسانی شهر کوار

صدماتی که خوردگی به سیستم های توزیع آب آشامیدنی می زند علاوه بر هزینه های زیاد، ممکن است خطرات بهداشتی برای مصرف کنندگان به همراه داشته باشد و باعث تغییر رنگ، مزه و بوی آب شود وتمایل مصرف کننده را نصبت به مصرف آب کاهش دهد. خطرات بهداشتی خوردگی شبکه های توزیع آب آشامیدنی شامل ورود موادی نظیر آهن، آزبستوز، کلسیم، ونیل کلراید، سرب و مس به درون آب می باشد. در قسمتهای خورده شده لوله ها بیوفیلم ها بیشتر رشد کرده که خود منجر به افزایش خوردگی در لوله شده و در بعضی از افراد با سیستم ایمنی ضعیف باعث بیماری می شود. کنترل خوردگی باید به گونه ای باشد که کمترین هزینه را به همراه داشته باشد و بر روی کیفیت آب نیز تاثیری نگذارد. PH، املاح محلول در آب، میزان کلر باقی مانده، فشار آب، نوع زیرسازی لوله ها و سرعت حرکت آب در لوله از مهمترین عوامل خوردگی می باشند. در این میان میزان کلر موجود در شبکه خود باعث کنترل ایجاد بیوفیلم ها شده و از خوردگی زیستی جلوگیری می نماید و از طرف دیگر میزان زیاد آن باعث تشدید خوردگی می شود. . در صورتی که شاخص های خوردگی در آب آشامیدنی به درستی تنظیم گردد یک لایه نازک از رسوبات بر روی جدار داخلی لوله تشکیل خواهد شد که موجب محافظت جدار داخلی در برابر خوردگی مکانیکی و بیولوژیکی شده و از رشد بیوفیلم نیز جلوگیری می نماید. میزان خورندگی آب توسط پارامتر اندیس پایداری رایزنار محاسبه می گردد. در این مطالعه به بررسی شبکه آبرسانی شهر کوار از نظر خوردگی لوله ها پرداخته شده است. در این شهر از هیچ گونه تجهیزات حفاظتی در برابر خوردگی مانند سیستم های حفاظت کاتدی و... استفاده نشده بود. در اولین گام آزمایشهای لازم برای شناسایی میزان املاح آب و تعیین پارامترهای خورندگی آب، بر روی آب آشامیدنی شهر کوار انجام شد. برای بررسی بهتر خوردگی در این مطالعه از روش کوپنهای خوردگی که در بسیاری از کشورها به کار گرفته شده، استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

خوردگی ، بیولوژیکی ، میکانیکی ، لوله ، کوپن ، اندیس خوردگی