بررسی قابلیت کمپوست و ورمی کمپوست زباله شهری در افزایش جذب عناصر میکرو و کاهش مصرف کودهای معدنی در کشاورزی پایدار

امروزه در کشور ما استفاده بیش از حد از کودهای شیمیایی علاوه بر ایجاد خسارتهای مالی برای زارعین، موجب بهم خوردن توازن عناصر غذایی در خاک گردیده و خطرات مهمی را در رابطه با آلودگی خاک و آب موجب گردیده است. در این راستا استفاده از کودهای آلی بیولوژیک علاوه بر حاصلخیزی خاکها سبب کاهش تاثیرات منفی حاصل از کاربرد بیش از اندازه کودهای شیمیایی و سینتتیک ساخت بشر می گردد. برای این منظور در یک آزمایش گلخانه ای درصدهای 1%، 3% و 5% از ورمی کمپوست و همین درصدها از کمپوست با خاک مخلوط شده و در گلدانهای 3 کیلویی ریخته شدند، همچنین از دو کود سینتتنیک آهن دار سوفات آهن و سکسترین آهن نیز در گلدانهای دیگر استفاده گردید و تیماری نیز بعنوان تیمار شاهد انتخاب شده و در آن از هیچ کودی استفاده نشد بدین ترتیب آزمایش شامل 9 تیمار در 3 تکرار بوده و از طرح کاملا تصادفی استفاده گردید. پس از کاشت بذرهای گیاه ذرت و طی شدن دوره رشد، گیاهان در هفته هشتم پس از کاشت، برداشت شدند. نتایج اندازه گیری عناصر میکرو بخصوص عنصر آهن در اندام هوایی گیاهان کارآمدی کودهای آلی بیولوژیک (کمپوست و ورمی کمپوست) را در افزایش جذب عناصر میکرو (آهن، روی، منگنز و مس) نشان داد و در تمامی موارد مصرف کودهای بیولوژیک سبب افزایش جذب این عناصر نسبت به تیمار شاهد گردید. بهترین نتایج در اغلب موارد با استفاده از تیمار دارای 3 درصد ورمی کمپوست بدست آمد.

کلیدواژه ها:

آلودگی خاک و آب ، کودهای شیمایی ، ورمی کمپوست ، کمپوست