امکان سنجی استفاده از دیوارهای تصفیه برای پاکسازی آب های زیرزمینی آلوده به مواد آلی و غیرآلی

اهمیت روزافزون نگهداری و بهسازی آب های زیر زمینی با توجه به تولید آلاینده های جدید در طبیعت موجب آلودگیهای شدید در محیط زیست گردیده است . در این راستا استفاده از روش های کم خرج و پر بازده در پاکسازی درجا ویا پالایش آن ها همواره مورد توجه متخصصان این امر بوده است . دیوارهای تصفیه (Treatment walls) از تکنولوژیهای جدید رفع آلودگی آلاینده های آلی و غیر آلی بوده که نتیجه دست آورد های مهندسین ژئوتکنیک و منابع آب می باشد . مکانیزم عمل، نوع مواد به کار رفته در دیوار ، میزان کار آیی هر یک در کنار معرفی دقیق روش های اجرایی در این مقاله به دقت مورد بررسی قرار گرفته است . امکان استفاده توامان از روش های فیزیکی ، شیمیایی و بیولوژ یکی ( ته نشینی ، جذب سطحی ، اکسیداسیون / احیا ، تثبیت ، تجزیه بیولوژیکی ) در حذف آلاینده های آب از مزایای اصلی و منحصر به فرد این تکنولو ژی است و این در حالی است که انجام مطالعات جامع ژئو هیدرولوژیکی منطقه و شناخت خاک و آلاینده ها از ویژگی های ضروری جهت اجرای این روش می باشد . در یکی از مطالعات که در سال 1994 درشهر الیزابت ایالت کالیفرنیای شمالی آمریکا صورت گرفت دیوار با آهن صفر ظرفیتی به عنوان مدیا موجب کاهش آلاینده تری کلرو اتان (TCE) به میزان %75 در آب های زیرزمینی گردید . همچنین مطالعات دیگر صورت گرفته نمایانگر موفقیت این روش در حذف ترکیبات BTEX ، آلاینده های پایدارPAH ، (POPs) ها ، فلزات سنگین ( سرب ، نیکل و )... و رادیو اکتیو از آبهای آلوده می باشد . با توجه به آلودگیهای گسترده آبهای زیرزمینی در برخی از مناطق کشورمان در این مطالعه به بررسی کارآیی این تکنولوژی در تصفیه آب های آلوده و جلوگیری از انتشارآلاینده ها به اینگونه آبها پرداخته شده است .

کلیدواژه ها:

دیوارهای تصفیه ، آب های زیرزمینی آلوده ، آلاینده آلی ، آلاینده غیرآلی