معماری اکوتک، رویکردی زیست محیطی در معماری

در چند دهه اخیر متاثر از مقوله توسعه پایدار نگرشهای مختلف و گاها نزدیک به هم ذیل رویکرد معماری پایدار شکل گرفته است که با اهداف زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی تلاش می کنند راه حلهایی را ابداع کنند که کیفیت برتری برای نسل کنونی و میراث مناسبی را جهت آیندگان فراهم سازند. این مقاله به تحقیق در مورد یکی از این نگرشها به نام معماری اکوتک می پردازد. معماری اکوتک استفاده از فن آوری عالی با توجه به ملاحظات محیطی را مد نظر قرار می دهد. این رویکرد ضمن اینکه نوپاست، طیف وسیعی از ساختمانها و تلاشهای مرتبط را شامل می شود در نتیجه در مجامع بین المللی جمع بندی خاصی از آن وجود ندارد. این جستار ضمن مطالعه نظرات و راهکارهای مطرح شده توسط معماران و صاحب نظران موفق در این زمینه از جمله نرمن فاستر، ریچارد راجرز و جان کاپلیکی به بررسی موردی نمونه های موفق مرتبط و تحلیل زیست محیطی آنها می پردازد و در نهایت اصول و راهکارهای معماری اکوتک جمع بندی خواهد شد. به عنوان نتیجه این جستار می توان بیان کرد که معماری اکوتک تلاش دارد کیفیتهای بوم شناختی، هنری و فنی را با هم جمع کند در این راستا از اصولی همچون کارایی انرژی، استفاده مطلوب از مصالح و منابع، بهره وری، طراحی هوشمند، فن آوری عالی در خدمت پایداری، کاهش هزینه ها، افزایشطول عمر ساختمان، سرمایش، گرمایش و روشنایی ایستا، انعطاف پذیری،کاهشآلودگیهای زیست محیطی، ارتباط مناسب با شهر و ..... بهره می برد.

کلیدواژه ها:

معماری اکوتک ، محیط زیست ، پایداری ، انرژی ، فن آوری