بررسی تاثیر بسته بندی های زیست تجزیه پذیر بر پایه مواد خام زراعی بر مدیریت پسماند و توسعه پایدار

پسماند ناشی از بسته بندی مواد یکی از عمده ترین قسمت های پسماند شهری و همچنین از مهمترین عوامل ایجاد ناهنجاری های زیست محیطی می باشد. امروزه قسمت اعظمی از مواد مورد استفاده در صنایع بسته بندی، پلیمرهای نفتی می باشند که اغلب زیست تجزیه پذیر نبوده و همچنین به علت ساختار پیچیده و بار آلودگی بالا، غیرقابل بازیافت می باشند. در سال های اخیر توجه وی‍ژه ای به توسعه بسته بندی های زیست تجزیه پذیر با بکارگیری مواد طبیعی تجدید شدنی (مانند مواد زراعی) در اغلب کشورهای پیشرفته شده است. در این راستا، پیشرفت های عمده ای در تولید مواد زیست تجزیه پذیر با قابلیت های برابر با پلیمرهای نفتی حاصل گشته است. این گونه پیش بینی می شود که با افزایش کاربرد مواد تجدید شدنی و زیست تجزیه پذیر و همچنین مدیریت صحیح، دو هدف عمده کاهش تاثیرات سوء زیست محیطی ناشی از دفع این گونه پسماندها و همچنین دست یابی به توسعه پایدار، قابل حصول خواهد بود. در این مقاله، به بررسی تاثیرات استفاده از مواد زیست تجزیه پذیر در صنایع بسته بندی بر مدیریت پسماند در حوزه های دفن، زباله سوزی، بازیافت و کمپوست و همچنین مقایسه ای با استفاده از مواد پلیمری نفتی پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت پسماند ، زیست تجزیه پذیر ، بسته بندی ، مواد زراعی