مروری بر انتقال جرم در سیستم های گاز-مایع-مایع

بررسی سیستمهای گاز-مایع-مایع با توجه به کاربرد آنها در فرآیندهای بیولوژیک هوازی و تصفیه پساب به روش بیولوژیک به علت وجود دو فاز آبی و آلی دارای اهمیت زیادی می باشد. تاثیر آلوده کننده های هیدروکربنی در محلول آبی برروی انتقال جرم بین حبابهای گاز و مایع از اهمیت زیادی برخوردار است. با توجه به پژوهشهای انجام شده می توان گفت که حضور فاز مایع امتزاج ناپذیر در یک سیستم فاز مایع آبی-گاز ممکن است اثرات پیچیده و قابل توجهی برروی انتقال جرم با جذب اکسیژن یا انتقال آن به فازهای دیگر داشته باشد. دانش اثر آلوده کننده های هیدروکربنی بر رفتار انتقال جرمی اکسیژن برای ارزیابی اثر آنها بر روی کیفیت آب و تعیین تکنیکهای بر پایه آب در تصفیه آبهای آلوده شده با روغن و نفت خام بسیار مهم است. بهبود تامین اکسیژن در سیستمهای بیولوژیک همیشه موضوع اصلی فرآیندهای بیوشیمیایی بوده است. ترکیبات هیدروکربنی به مقدار اندکی می توانند در آب حل شوند، اما حضورشان می تواند بسیار در رفتار انتقال جرمی در سیستمهای گاز-مایع مؤثر باشد. این مقاله شامل مروری بر انتقال جرم با حضور آلوده کننده های سطحی در سیستمهای آبی-گاز می باشد.

کلیدواژه ها:

آلوده کننده های سطحی ، انتقال اکسیژن ، حباب هوا ، سیستم گاز-مایع-مایع