نگاهی به وضعیت اکوتوریسم و ظرفیت زیست محیطی حوزۀ دریاچۀ لار

جمعیت تهران و حومه در حل گسترش است. در آینده ای نزدیک هجوم به مناطق طبیعی به علت نیاز جمعیت به تفرج و برخورداری و دست یابی هر چه بیشتر خانواده ها به اتومبیل هر چه فزاینده تر خواهد بود. امروزه اکوتوریسم یا طبیعت گردی خود به دانش مستقلی تبدیل شده است به طوری که در برنامه های آموزشی نهاد های رسمی و غیر رسمی جایگاه خاص خود را یافته است. توریسم یک صنعت در حال توسعه است که اگر همراه با آموزش، مدیریت و برنامه ریزی باشد مواهب و مزایای بی شماری برای جامعه و طبیعت دارد اما اگر لجام گسیخه و بدون برنامه، آموزش و پایش علمی ، اجتماعی و فرهنگی شیوع یابد منجر به تخریب زیستگاه ها، نابودی تنوع زیستی، تجاوز به حریم طبیعت و موجودات آن خواهد شد و خود همانند شیوع نوعی بیماری است. و اگر این بیماری به عادات اجتماعی بیمار گونه ای تبدیل شوددر بررسی و مشاهدات دو ساله در طرحی ظرفیت های گردشگری و استعداد های طبیعی حوزه دریاچه، وضعیت تفرج و صید تفریحی و وضعیت زیست محیطی قزل َآلای خال قرمز در اکوسیستم دریاچه لار مورد ارزیابی قرار گرفت اکوسیستم دریاچه لار که َآخرین زیستگاه باقیمانده ذخایر این ماهی است در حال حاضر فاقد امکانات و شرایطی برای تفرج جمعیت در حال رشد است. تاکید گردید که در سال های اخیر تمام زیستگاه های قزل آلای خال قرمز که یکی از گونه های ارزشمند و کمیاب ایران است مورد تهدید قرار گرفته است. و وضعیت فعلی قزل آلا نیز در روی مرز خط قرمز است. و بیشتر از این حد نمی توان با شرایط حاضر صید را توسعه داد. در حالی که جمعیت در حال رشد تهران و اطراف هر روز بیشتر به اکوتوریسم و بهره مندی از طبیعت رو می آورد با توجه به این ضرورت طرح ها و تمهیداتی برای افزایش توان تولید طبیعی و افزایش توان زیست محیطی و تفرجگاهی دریاچه لار در قالب مدیریت جامع حوزه دریاچه لار مورد تاکید قرار گرفت و هشدار های آگاه گرانه ای ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

قزل آلای خال قرمز ، دریاچه لار ، ظرفیت زیست محیطی گردشگری ، اکوتوریسم