بررسی کارایی خاکستر سبوس برنج در حذف ترکیبات فنلی از محلولهای آبی: مطالعات تعادل و سینتیک

در مطالعه حاضر، از خاکستر سبوس برنج به عنوان جاذب به منظور تصفیه آبهای آلوده به ترکیبات فنلی(فنل،2-کلروفنل و 4-کلروفنل) استفاده شده است. نتایج حذف فنل، 2-کلروفنل و 4-کلروفنل به‌صورت ناپیوسته با تغییر فاکتورهای موثر نظیر زمان تماس، pH، غلظت اولیه ترکیبات فنلی و دوز خاکستر سبوس برنج حاصل شد. در نهایت نتایج توسط مدل‏های سینیتیک و ایزوترم تحلیل گردید. در این پژوهش زمان تعادل سه ترکیب 240 دقیقه به دست آمد. درصد حذف 2-کلروفنل نسبت به فنل و 4-کلروفنل کمتر بود. حداکثر ظرفیت حذف در pH اولیه 5 حاصل شد. نتایج نشان داد که درصد حذف با افزایش دوز جاذب و کاهش غلظت ترکیب فنلی افزایش می‌یابد. مقدار ضریب همبستگی و فاکتور ARE نشان داد که در مطالعات سینیتیک، فنل(9999/0=2R)،2-کلروفنل (9992/0=2R) و 4-کلروفنل(1=2R) از مدل شبه درجه دوم تبعیت می کنند و در مطالعات ایزوترم، برای فنل، مدل لانگمویر(9499/0=2R) و برای 2-کلروفنل(9659/0=2R) و 4-کلروفنل (9542/0=2R) مدل فروندلیچ صادق بود. فرایند جذب بسیار به pH وابسته بوده و بر خصوصیات سطح جاذب، درجه یونیزاسیون و راندمان حذف موثر است. در pH بالا یون‏های هیدروکسید (OH) با مولکول‏های فنل برای مکان‏های جذب رقابت می کنند. جذب بسرعت انجام شده و کم‌کم به مقدار ثابتی می‌رسد زیرا با گذشت زمان مکان‌های جذب پر شده تا زمانیکه به حد اشباع می‌رسد. با افزایش دز جاذب درصد جذب به‏طور قابل توجهی افزایش یافت که بدلیل این حقیقت است که میزان های بیشتر جاذب سبب مکان های جذب بیشتر می شود

کلیدواژه ها:

خاکستر سبوس برنج ، ترکیبات فنلی ، جذب ، ایزوترم ، سینیتیک