بررسی تاثیر برداشت بی رویه از منابع آب زیر زمینی بر پدیده نشست زمین در اطراف شهرستان دامغان

افت سطح آب زیر زمینی در جوامع شهری با وجود شرایط مناسب زمین شناسی باعث فرونشینی عمومی یا در بخشی از پوسته و سازه های موجود بر روی آن یا درون آن می گردد. یکی از عوامل نشست زمین بهره برداری آب زیر زمینی بیش از ظرفیت موجود است که تحت تاثیر عوامل مختلف طبیعی و انسانی می باشد. بدین منظور منطقه ی جنوب دامغان که مبتلا به نشست زمین میباشد جهت مطالعه در نظر گرفته شده است. جهت انجام این مطالعه 5 حلقه چاه آب مورد بررسی قرار گرفت و در هر مورد دبی و میزان برداشت مشخص گردید. مقایسه اطلاعات موجود در چند سال اخیر نشان میدهد که با توجه به توسعه ی تدریجی نشست زمین، تخریب منابع آب و خاک منطقه با سرعت قابل توجهی در شرف تکوین است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که بر اثر نشست تدریجی زمین در این منطقه شکافهای طولی زیادی بوجود آمده که گاهی طول آن به چند صد متر و عرض آنها تا 80 سانتی متر نیز می رسد بطوری که شکافها تا عمق قابل توجهی از لایه ی سطحی ادامه یافته است و ضمن بروز خساراتی در محدوده ی راه ها ، خطوط آهن و ابنیه مسائل و مشکلات زیست محیطی عدیده ای نیز به دنبال داشنه است

کلیدواژه ها:

نشست زمین ، آب زیرزمینی ، مشکلات زیست محیطی ، دامغان