مدیریت بازدیدکنندگان در مناطق طبیعی با تعیین فرصتهای تفرجی ( مطالعه موردی پناهگاه حیات وحش میانکاله)

وقتی صحبت از صنعت به میان می آید، در اذهان عمومی مقوله فناوری مجسم می شود و هنگامی که بحث بر سر درآمد است، به نظر می رسد که بیشترین منابع درآمدی در ارتباط با فناوری است. امروزه صنعت پویایی پدید آمده که فن آوری در آن ابزاری بیش نیست. در این صنعت نوظهور، جاذبه های طبیعی عامل توسعه هستند این صنعت طبیعت گردی یا اکوتوریسم نام دارد. مدیریت تفرجی در اکوسیستم های تفرجی وابسته به درک مردم از این مناطق است. بنابراین برای مدیریت بهتر نیاز به توجه به خواسته ها، علایق و درک بازدیدکنندگان از این مناطق است. در برنامه ریزی و مدیریت تفرجی مناطق حفاظت شده بر اساس اصول توسعه پایدار باید توجه داشت که اولاً فعالیت هایی می توانند اجرا شوند که برای کارکردهای اصلی این مناطق مضر نباشند و ثانیاً کارکردهای مناطق تحت حفاظت را بطور دائم ممکن سازند. پژوهش حاضر در نظر دارد به بررسی طیف فرصتهای تفرجی در یکی از مناطق مستعد گردشگری با توجه به نظرات بازدیدکنندگان بپردازد. از این رو از روش پرسشنامه ای برای جمع آوری آراء بازدیدکنندگان در مورد ترجیحات تفرجی استفاده شد و برای تحلیل داده های جمع آوری شده فرمولی تدوین گردید. و از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشانگر تغییر تدریجی تمایلات بازدیدکنندگان در انتخاب فعالیت های تفرجی به ترتیب زیر می باشد: پرنده بینی، شنا، عکاسی وفیلمبرداری از طبیعت، منظره بینی، سوارکاری، قایق رانی، ماهیگیری، استراحت، تحقیق، اردوزنی، مشاهده میراث فرهنگی، خورگشت، دوچرخه سواری، شکار. بنابراین برقرای تسهیلات برای این فعالیت ها با استقبال مردمی روبرو خواهد شد و در حین بهره برداری صحیح از منطقه منبع درآمد مناسبی برای ساکنان بومی و خود منطقه فراهم می کند

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، طیف فرصتهای تفرجی ، منطقه حفاظت شده ، ترجیحات تفرجی ، پرسشنامه