بهینه سازی مصرف انرژی و پیامدهای کاهش آلودگی نگاهی راهبردی به عوامل و موانع موفقیت اجرای برنامه دولت سبز(مصرف بهینه انرژی در ادارات و نهادهای دولتی)

حفاظت از محیط زیست بعنوان اولویت نخست جهانی در قرن بیست و یکم در کانون توجهات دولتمردان و سیاستگذاران سراسر جهان قرار گرفته و در کشور ما نیز تاکنون فعالیت های بسیاری در جهت نیل به اهداف توسعه پایدار و مدیریت سبز انجام شده که از جمله مهمترین آنها برنامه مصرف بهینه ی انرژی و کاهش آلودگی زیست محیطی در سطح نظام اداری کشور بوده است. اکنون که چندسالی از آغاز این برنامه در ایران گذشته لازم به نظر می رسد که با نگاهی به عقب، به ارزیابی میزان موفقیت و اثربخشی این تلاشها و برنامه ها پرداخته شود.تحقیق حاضر از نوع تحقیقات کاربردی بوده که با تلفیق روشهای کتابخانه ای و پیمایشی اجرا شده و هدف اصلی آنرا باید سنجش میزان موفقیت اجرای برنامه دولت سبز در ایران دانست علاوه بر آنکه شناسایی نقاط ضعف و قوت درونی و نیز تهدیدها و فرصتهای بیرونی در فرایند اجرای این برنامه نیز در زمره اهداف فرعی پژوهش قابل پیگیری هستند لذا در بخش نخست مقاله، ادبیات نظری تحقیق در موضوعاتی چون توسعه پایدار و مدیریت سبز مرور شده و ضمن بیان تاریخچه و تجارب جهانی در زمینه دولت سبز، وضعیت و اقدامات این برنامه در نظام اداری کشورمان، بر اساس منابع کتابخانه ای موجود، تشریح خواهد شد.در قسمت بعدی مقاله به توصیف و تحلیل داده های حاصل از پیمایش پرسشنامه ای پرداخته می شود و بر آن اساس صحت فرضیه اصلی تحقیق بدین شرح مورد تایید قرار می گیرد که به نظر میرسد اجرای برنامه دولت سبز در نظام اداری ایران چندان موفقیت آمیز نبوده است. ضمن آنکه مهمترین عوامل و موانع موفقیت این برنامه به نقل از صاحبنظران و متخصصان مورد آزمون، اولویت بندی و اعلام می گردد.در بخش پایانی مقاله با بهره گیری از مدل برایسون در برنامه ریزی استراتژیک و تکنیک تجزیه و تحلیل SWOT (که به اختصار معرفی و تشریح می گردند) عناصر چهارگانه نظام مدیریت دولت سبز در ایران شامل نقاط قوت، نقاط ضعف، تهدیدهاو فرصتها طبقه بندی و بازشناسی می شوند و در نهایت نیز ضمن تصریح نتیجه گیری تحقیق، پیشنهادهایی برای تسهیل بهره برداری از یافته های این پژوهش ارائه خواهند شد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، دولت سبز ، برنامه ریزی استراتژیک ، تجزیه و تحلیل SWOT ، ایران