ارائه الگوی مهندسی برای ارزیابی اثرات محیط‌زیستی (مطالعه موردی جاده کمربندی شرقی همدان)

ارزیابی اثرات محیط‌زیستی ابزاری برای اطمینان یافتن از اجرای مناسب و صحیح یک پروژه است و می‌توان آن را روشی جهت تعیین، پیش‌بینی و تفسیر اثرات یک پروژه پیشنهادی بر محیط‌زیست دانست. امروزه دیگر نمی‌توان توقع داشت که همراه با استقرار توسعه‌های مختلف که از ملزومات پیشرفت علمی و اقتصادی بشر است، محیط‌زیست دست‌نخورده باقی بماند و مدیریت محیط‌زیست نیز به دنبال چنین امر محالی نیست، لیکن تقلیل آلودگی‌ها و کاهش اثرات تخریبی آن در حدی معقول در روند توسعه پایدار مد نظر می‌باشد این امر مهم، از طریق ارزیابی محیط‌زیست، مدیریت صحیح، تصویب لوایح و قوانین لازم، کاربرد وسایل مورد لزوم و نظارت و پایش صحیح و به موقع ممکن می‌گردد و استفاده از مدل‎های مناسب تصمیم‌گیری آن را تقویت می‌بخشد. در فرایند ارزیابی اثرات محیط‌زیست همواره قضاوت‌های انسانی در اخذ تصمیم و در ارتباط با انتخاب نوع کاربری، یا سنجش اثر ناشی از توسعه بر محیط‌زیست مؤثر بوده است. در بسیاری از موارد لازم است تا ارزیاب با سنجش هزینه‌ها و منافع گزینه‌های مختلف پروژه، بهترین گزینه را در بین گزینه‌های رقیب انتخاب نماید. در این مطالعه با بررسی روش‌های تصمیم‌گیری چند معیاره و تلفیق این روش‌ها با ارزیابی اثرات محیط‌زیستی، مدلی برای ارزیابی اثرات محیط‎‌زیستی پیشنهاد می‌شود.

کلیدواژه ها:

ارزیابی اثرات محیط‌زیستی ، الگوی مهندسی ، تصمیم‌گیری چندمعیاره ، پارامترهای محیط‌زیست