بررسی و ارزیابی باقیمانده آفت کش های دیازینون و کلرپریفوس در دو گونه غالب ماهیان رودخانه قزل اوزن استان زنجان

استفاده آگاهانه برای دستیابی به محصولات بیشتر سبب گردیده تا انسان‌ها نیز خواسته و ناخواسته در معرض سموم قرار گیرند. تجمع آفت کش‌ها در بافت‌های جانوران از جمله ماهیان در سطح بیشتری از آب یا خاک یا دیگر عناصر محیط زیست رخ می‌دهد که در هر مرحله از زنجیره غذایی میزان آن افزایش می‌یابد .هدف از این تحقیق ارزیابی باقیمانده آفت کش‌های دیازینون و کلرپریفوس در دو گونه از ماهیان رودخانه قزل اوزن با استفاده از روش کروماتوگرافی لایه نازک در دوره های زمانی مختلف است. نتایج نشان داد که در دو ایستگاه‌ نمونه برداری درهفته اول پس از سمپاشی میزان آفت کش باقی مانده دیازینون و کلرپریفوس در گونه ماهی کپور و آزاد رودخانه ای بیشتر از حد استاندارد است. نتایج نشان داد که مقدار باقی مانده آفت کش‌ دیازنون در کپور و ماهی آزاد رودخانه ای به جز ماه اول نمونه برداری بیشتر از مقدار کلرپریفوس است، و تفاوت آن ها درسطح پنج درصد آماری معنی دار است.

کلیدواژه ها:

دیازینون ، کلرپریفوس ، ماهی آزاد رودخانه ای ، ماهی کپور