جداسازی روی ازآب با استفاده از نانو کامپوزیت پلی تیوفن/ پلی وینیل کلرید در حضور پلی وینیل پیرولیدون در محیط آبی

کامپوزیت های پلی تیوفن/ پلی وینیل کلرید در محلول آبی بوسیله پلیمریزاسیون شیمیایی در دمای اتاق با استفاده از کلرید آهن III به عنوان اکسیدان و هیدروژن پروکسید به عنوان کمک اکسیدان در حضور پایدارکننده پلی وینیل پیرولیدون(PVP) تهیه شده است. توانایی محصول تولید شده در حذف یون روی(Zn2+) در محلول آبی مورد بررسی قرار گرفت. خواص محصولات از قبیل ساختار شیمیایی و مورفولوژی با استفاده از طیف سنجی مادون قرمز فوریر(FTIR) و میکروسکوپ الکترونی روبشی(SEM) بررسی شده است. نتایج نشان داد نوع و غلظت پایدارکننده، نوع ماده افزودنی و غلظت اکسیدان نقش مهمی در مورفولوژی سطح و اندازه ذرات دارد. در این تحقیق، اثر پلی تیوفن / پلی وینیل کلرید و کامپوزیت های آن در جداسازی یون روی از آب بررسی شده و نتایج حاصل با جاذب های دیگر مقایسه شده است. نتایج آزمایشات نشان داده پایدارکننده ها در میزان جذب یون روی از محلول آبی نقش داشته، که درصد جداسازی مربوط به پلی تیوفن / پلی وینیل کلرید در حضور پلی وینیل پیرولیدون کمتر از میزان جذب توسط پلی تیوفن / پلی وینیل کلرید می باشد.

کلیدواژه ها:

جداسازی یون روی(Zn2+) ، پلی تیوفن ، پلی وینیل کلرید و کامپوزیت های آن ، PVP