بررسی تاثیر آموزش های چهره به چهره بر رفتار شهروندان در مبحث مدیریت پسماند (مطالعه موردی منطقه 9 اصفهان)

زمانی که بشر به زندگی متمرکز در قالب جوامع امروزی روی آورد مقوله پسماند به یک موضوع مهم تبدیل شد. پسماند به عنوان یک از منابع مهم آلاینده شهرهای بزرگ محسوب می شود و فقدان مدیریت صحیح آن می تواند در بروز بحران های محیط زیست شهری و انسانی نقش به سزایی داشته باشد. از طرفی یکی از معظلات مهم شهرنشینی روند رو به رشد تولید پسماند می باشد. جهت رفع این معضل باید چاره ای اندیشید و با استفاده از روش های مناسب نسبت به کاهش و یا برگشت این مواد به چرخه تولید اقدام نمود. جهت مدیریت صحیح و برنامه ریزی باید با فرهنگ، آگاهی و عملکرد شهروندان آن منطقه آشنا بود تا بتوان راهکار درست اتخاذ و برنامه ریزی کرد. این مطالعه باهدف روشن شدن آگاهی و عملکرد شهروندان منطقه 9 اصفهان در سال 1394 صورت گرفت. این مطالعه از نوع توصیفی و مقطعی بوده، .تعداد پرسش نامه ها با استفاده از فرمول کوکران تعیین و تعداد 200 پرسش نامه بین شهروندان منطقه پخش شد. با توجه به داده های به دست آمده و تفکیک 67 درصدی شهروندان می توان به وضوح نتیجه گرفت که آموزش های شهرداری اصفهان در این سا ل ها نقش بسزایی در ایجاد آگاهی اولیه در سطح عموم جامعه ایجاد کرده است. ولی از آنجایکه 20 درصد افراد بازیافت تفکیک شده خودرا خارج از اصول و قواعد شهرداری دفع می نمایند نشان دهنده عدم نهادینه شدن فرهنگ مدیریت پسماند به صورت شایسته می باشد وجود 79 درصدی بانوان عنوان مخاطب طرح به وضوح اهمیت و اولویت برنامه ریزی جهت این قشر از جامعه را روشن می سازد همچنین وجود جمعیت59 درصدی مخاطبینی که آموزش چهره به چهره را موثر دانستند در مقابل جمعیت 10 درصدی که خلاف این نظر داشتند به طور قطع مهر تاییدی بر اثر گذاری آموزش می باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، چهره به چهره ، مدیریت ، پسماند