شکل دهی وفقی پرتو در یک آرایه دو بعدی

شکل دهی پرتو فرایندی است که با پردازش سیگنال آرایه سر و کار دارد. در این فرایند خروجی حسگرها ی آرایه به نحوی با یکدیگر ترکیب می گردند و بدین ترتیب انتخاب فضایی هر نقطه از محیط امکان پذیر خواهد شد. در الگوریتمهای سنتی ، سیگنالهای نمونه برداری شده از حسگرهای آرایه بصورت خطی تاخیر داده شده و با یکدیگر جمع می شوند. این روشها دارای یک محدودیت اساسی هستند: کیفیت عملکرد این روشها مستقیما به اندازه فیزیکی آرایه وابسته است. روشهای جدید شکل دهی پرتو که دارای کیفیت بالایی نیز هستند، برای مقابله با این محدودیت طراحی شده اند. در روشهای وفقی ، برای محاسبه شکل دهی پرتو که دارای کیفیت بالایی نیز هستند، برای مقابله با این محدودیت طراحی شده اند. در روشهای وفقی، برای محاسبه وزنها از ماتریس چگالی طیف ممزوج استفاده می گردد. در این مقاله ضمن معرفی چند روش وفقی ، عملکرد یکی از این روشها را با روش سنتی شکل دهی پرتو در محیط زیر آب مقایسه خواهیم کرد.

کلیدواژه ها:

شکل دهی پرتو ، آرایه دو بعدی ، روشهای سنتی ، الگوریتم های وفقی