خوشه بندی شبکه های حسگر بی سیم با توجه به پیش بینی انرژی باقیمانده بر اساس منطق فازی

پیشرفت های اخیر درزمینه◌ٔ طراحی و ساخت حسگرهای بی سیم، امکان ساخت حسگرهای کوچک با توانایی انجام عملیاتی بالا در دریافت و ارسال اطلاعات را فراهم نموده است. ازآنجاکه مکان قرار گرفتن گره های شبکه حسگر بی سیم لزوما مشخص نیست و از طرفی این گره ها بایستی در مکا نهای خطرناک و غیرقابل دسترس قرار گیرند و نسبت به ارسال و دریافت اطلاعات اقدام نمایند همواره کاهش میزان انرژی مصرفی گره ها و گره های سرشاخه امر مهمی در طراحی این شبکه ها هست. محققان رو شهای مختلفی را در این زمینه ارایه نمو دهاند که هرکدام به نحوی در طراحی و میزان مصرف انرژی گره ها، عملکرد مناسبی داشته است از طرفی روش انتخاب گره های سرخوشه در طول عمر کل شبکه بسیار مهم هست در این زمینه خوشه بندی گره ها روش بهینه سازی مصرف انرژی گره های شبکه است. یکی از این روش ها استفاده از پروتکل LEACH هست. این پروتکل بار انرژی را بر روی حسگرهای شبکه توزیع می کند و گره ها خودشان را بهصورت محلی سازمان دهی و خوش هبندی می نمایند و هر خوشه یک گره سرخوشه انتخاب می کند سرخوشه به صورت متداول و چرخشی بر اساس میزان انرژی باقی مانده گره های خوشه جابجا می شود و به این ترتیب عمر شبکه بیشتر می شود تحقیق حاضر باهدف استفاده از منطق فازی در شناسایی گره های سرخوشه بر اساس انرژی باقیمانده و انرژی باقی مانده مورد انتظار مدنظر قرارگرفته که بر این اساس خوشه بندی شبکه حسگر بی سیم انجام شود در این تحقیق روش پیشنهادی با استفاده از نرم افزار متلب روی پروتکل های LEACH, LEACH-C,CHEF مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نهایی نشان داد الگوریتم پیشنهادی انرژی مصرفی را نسبت به ,LEACHLEACH-C,CHEF بهبود می دهد. به طورکلی با انتخاب سرخوشه مناسب موجب کاهش مصرف انرژی و افزایش طول عمر شبکه میشود و کارایی شبکه حسگر را بیشتر کرده است.

کلیدواژه ها:

انتخاب سرخوشه ، پیش بینی انرژی ، استدلال فازی ، شبکه ه ای حسگر ، انرژی باقی مانده