پروتکل های مسیریابی مبتنی بر موقعیت DTN برای شبکه های بین خودرویی

شبکه های خودرویی زیر مجموعه ای از شبکه های موردی سیار هستند. این شبکه دارای نوده ای با تحرکات بسیار میباشند که بصورت پیوسته در تبادل اطلاعات هستند. همچنین به علت تحرک بالا، افزایش تعداد وسایل نقلیه دارای هیچ زیر ساخت متمرکز نمی باشد و منجر به مشکلات متعددی در زمینه مسیریابی، امنیت ارتباطات، از دست رفتن بسته ها و ارسال نامناسب اطلاعات است. در این شبکه ها توپولوژی شبکه به طور مداوم در حال تغییر و غیرقابل پیش بینی است. این شبکه ها می توانند برای کاربردهای مختلفی از قبیل ایمنی در مسیر، راحتی و کاربردهای تجاری مورد استفاده قرار گیرند که این امر از طریق ارسال پیام های هشدار در زمان بروز خطر و حتی فراهم آوردن برنامه های کاربردی، سرگرمی، اینترنت و اخبار فراهم می گردد. این جابجایی و کاربردها نیازمند پروتکل های مسیریابی است که توانایی برقراری ارتباط بصورت بیسیم را دارا میباشد، که بتواند توانایی سازگار با این تغییرات را داشته باشد. پروتکل های مختلفی برای شبکه های بین خودرویی طراحی شده اند که هر کدام کاربردهای خاصی دارند. در این مقاله مروری خواهیم داشت بر پروتکل های مسیریابی مبتنی بر موقعیت در شبکه های بین خودرویی شرح داده شده است.

کلیدواژه ها:

پروتکل های مسیریابی ، شبکه های بین خودرویی ، DTN