ارائه یک مسیریابی کارا مبتنی بر تاخیر و تراکم ترافیک در محیط های شهری درشبکه های بین خودرویی

شبکه های بین خودرویی نوعی از شبکه های خودسازمانده هستند که بدون نیاز به هیچگونه زیرساختی تشکیل میشوند. مسیریابی در شبکه های بین خودرویی اهمیت فراوانی دارد. سرعت بالای وسایل نقلیه و توپولوژی پویای شبکه مشکلاتی از قبیل کاهش اتصال بین گره ها را ایجاد کرده است. الگوریتمهای مسیریابی در این شبکه ها، معمولا مسیرهایی با اتصال لینک قوی تر را انتخاب کرده و سایر بسته ها را از آن مسیر ارسال میکنندکه سبب ازدحام بسته ها در یک مسیر و دریافت بسته ها در مقصد با تاخیر فراوان میشود. هدف این مقاله یافتن یک الگوریتم مسیریابی است که مشکل ازدحام مسیر را رفع نموده و راهکاری ارائه دهد که بسته ها به مسیرهایی با اتصال لینک مناسبتر هدایت و با تاخیر کمتر در مقصد دریافت شوند. در الگوریتم پیشنهادی با استفاده از پارامتر تاخیر مسیر، میتوان مسیری با ازدحام ترافیکی کمتر را انتخاب کرد، تا بسته ها با تاخیر کمتر به مقصد برسند. همچنین برای حفظ اتصال بین گره ها، باید چگالی مسیر را درنظر گرفت. اگر بسته ها به مسیری ارسال شوند که به مقصد نزدیکتر، تعداد گره ها در آن بیشتر و تاخیر ارسال بسته ها در آن مسیرکمتر باشد، زودتر به مقصد میرسند و نرخ تحویل بسته افزایش می یابد. نتایج حاصل از شبیه سازی نشان میدهد که روش پیشنهادی نسبت به روشهای مورد مقایسه، نرخ دریافت بسته ی بالاتری دارد و تاخیر انتها به انتهای در این روش کمتر است. همچنین هنگام انتخاب تقاطع با درنظر گرفتن جهت خودروها، تاخیر مسیر و چگالی مسیر، نرخ از دست رفتن بسته ها در مقصد کاهش پیدا میکند.

کلیدواژه ها:

شبکه های بین خودرویی ، تاخیر ، چگالی مسیر ، مسیریابی ، کیفیت لینک ، پیام راهنما