خوشه بندی بر روی الگوریتم مسیریابی براساس عمق در شبکه های حسگر زیر آب

شبکه های حسگر زیر آب، گونه ای از شبکه های حسگر هستند که در محیط زیر آب به منظور جمع آوری داده های محیطی قرار می گیرند و معمولا از امواج صوتی برای برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده می کنند. ویژگی های منحصر به فرد محیط زیرآب، طراحی پروتکل مسیریابی را یک کار چالش انگیز ساخته است. تعویض باتری های حسگرها در زیر آب سخت است، بنابراین طراحی پروتکل مسیریابی که حداکثر طول عمر شبکه را ارایه نماید خیلی مهم می باشد. امروزه روش های مدیریت پویای توان که به کاهش مصرف انرژی شبکه های حسگر بعد از طراحی و قرارگیری آن ها می پردازند، از بالاترین اهمیت برخوردار می باشند. درسال های اخیر برای مدیریت پویای توان، توجه به ابزارهای هوشمند و توانمندی نظیر خوشه بندی گره های شبکه و مسیریابی رونق چشم گیری یافته است. با توجه به این واقعیت ها الگوریتم های زیادی برای صرفه جویی درمصرف انرژی پیشنهاد شده است، که می توان در این بین به الگوریتم های منطق فازی اشاره کرد. در این کار با خوشه بندی گره ها براساس منطق فازی و انتخاب گره ارسال کننده در هر عمق، طول عمر شبکه و مصرف انرژی بهبود می یابد.

کلیدواژه ها:

شبکه های حسگر بی سیم زیر آب ، مسیریابی ، منطق فازی