بررسی اندیشه ی جاودانگی با نگاهی به چند مقوله ی روایی از شاهنامه

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 555

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CELPA01_076

تاریخ نمایه سازی: 5 آبان 1397

چکیده مقاله:

میل به جاودانگی، اندیشه ای است جهان شمول که همواره ذهن بشر را به خود مشغول داشته است، تمام تلاش ها، حرکت ها، جنگ ها و تنش ها به طور آگاهانه یا ناآگاهانه برای وصول به این امر است، جایی که انسان بر می خیزد و بر می خیزاند تا تمام نشود. راهکارهای مهم برای جاودانگی و جاودانه ماندن در شاهنامه، یگانگی با نمونه های آغازین خودخردورزی، معناگرایی، عشق و دیگرخواهی به عنوان تجلی بارز آن است که در بسیاری از آثار ادبی دیده می شوند، به تناسبی که قهرمان با اوصاف نیک و ارزش های والای انسانی هماهنگ است، راه به جاودانگی و به بیانی دیگر رستگاری دارد. این مساله در آثار غنایی و عارفانه چهره ی خود را به روشنی و به کمال نشان می دهد. اما شاهنامه نیز که روایتی از قهرمانان جاودانه و نیک سرشت آزادی و آزادگی است، به گونه ای پنهان همین اندشه را بیان می کند. در این گفتار سعی می شود که جلوه های اندیشه ی جاودانگی و عوامل دستیابی به آن در چند روایت از شاهنامه به عنوان اثری با نام و سارینده ی جاویدان که ایران کهن را برای ایرانیان و تاریخ جاودانه می سازد، بررسی شود.

نویسندگان

زهرالسادات قریشی

مدرس دانشگاه باهنر شیراز

شیرین سالم

دکترای ادبیات عرب از دانشگاه فردوسی مشهد مدرس دانشگاه فرهنگیان