ابعاد و زمینه های مشارکت نظام دانشگاهی ایران در فرآیند تربیت معلم

تاریخچه تربیت معلم در نظام آموزشی کشور ما از سال 1297 با تشکیل دارالمعلمین تا کنون، فراز و نشیب فراوانی به خود دیده است؛ به گونه ای که در دوره های مختلف، سیاست ها و رویکرد های متفاوتی برای تربیت معلمان از سوی سیاست گذاران و تصمیم گیران این حوزه اتخاذ شده است. طی این سال ها نظام آموزش عالی ایران در مقابل فرآیندی از تربیت معلم قرار گرفته است که دارای وضعیتی همواره در حال تغییر، با آینده ای مبهم بوده است. نقش مشارکتی آموزش عالی و نظام دانشگاهی ایران در فرآیند تربیت معلم کشور، نقشی است که انتظار می رود در بعد آینده نگارانه و راهبردی، مورد توجه و مداقه پژوهشگران، سیاست گذاران و برنامه ریزان حوزه تعلیم و تربیت - به خصوص در عرصه تربیت معلم- واقع شود. این پژوهش با هدف شناسایی ابعاد و زمینه های مشارکت نظام دانشگاهی در فرآیند تربیت معلم انجام شد. در این پژوهش، محقق با استفاده از روش کیفی و رویکردی اکتشافی به تحلیل مضمون مصاحبه های صورت گرفته با صاحب نظران و متخصصان و اعضای هییت علمی شناخته شده در این حوزه پرداخت. همچنین با استفاده از تحلیل اسناد بالادستی مرتبط و تجارب بین المللی مرتبط، ابعاد و زمینه های مشارکت نظام دانشگاهی کشور در فرآیند تربیت شناسایی و احصاء شد. یافته های پژوهش نشان داد، مشارکت نظام دانشگاهی در ابعاد نظری، ابعادعملی و ابعاد مرتبط با پیوند تیوری و عمل در فرآیند تربیت معلم و زمینه های مرتبط در هر یک از این ابعاد، دارای اهمیت و قابلیت دسترسی می باشد.

کلیدواژه ها:

نظام دانشگاهی کشور ، فرآیند تربیت معلم ، مشارکت نظام دانشگاهی ، ابعاد و زمینه های مشارکت