اثربخشی برنامه ایمن سازی روانی پنسیلوانیا بر سبک اسناد بدبینانه کودکان طلاق

یکی از قربانیان اصلی پیامدهای ناشی از طلاق والدین، کودکان هستند. عدم سازگاری کودکان با طلاق والدین می تواند اثرات مخربی بر کارکرد روان شناختی و سلامت جسم وروان آن ها آنها داشته باشد.کودکان طلاق در نتیجه جداییمرتب خود را سرزنش می کنند و عواطف منفی و افسردگی در آن ها افزایش می یابد.مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه ایمن سازی بر سبک اسناد بدبینانه کودکان طلاق صورت گرفت. پژوهش حاضر یک مطالعه شبه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر را کلیه کودکان طلاق که والدین آن ها به کلینیک های روانشناسی واقع در4 ناحیه شهر تهران تشکیل دادند که از آن میان تعداد شصت نفر دختر و پسر به تصادف انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 10 جلسه 60 دقیقه ای آموزش ایمن سازی روانی گروهی را دریافت نمودند و گروه کنترل تنها از آموزش های مدون در مراکز روان شناسی بهره مند شدند. قبل و بعد از مداخله پرسشنامه سبک اسناد کودکان توسط دو گروه تکمیل شد. داده ها نیز با استفاده از تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد اجرای برنامه ایمن سازی روانی با تشویق اسنادهای قابل کنترل و جایگزین کردن آن با اسنادهای غیر قابل کنترل در بازسازی تفکرات این کودکان در برابر شکست ها و در نهایت اسناد دادن موفقیت ها به عوامل درونی، پایدار و کلی و نسبت دادن شکست ها به عوامل بیرونی، ناپایدار، اختصاصی موثر واقع شده است و به همین منظور استفاده از مداخلاتی این چنین می تواند درایجاد اسناد های سازگارانه و تامین بهداشت روان و جسم کودکان طلاق موثر واقع گشته و بدین طریق می توان از هدر رفتن وقت، انرژی و هزینه های سنگین ناشی از مداخله های درمانی این گروه پیشگیری کرد

کلیدواژه ها:

ایمن سازی روانی ، کودکان طلاق ، سبک اسناد بدبینانه