بررسی رابطه بین آموزش استراتژی های عملکردهای اجرایی مغز و عزت نفس دانش آموزان

برنامه ریزی یا سازماندهی اطلاعات و جزییات قبل از انجام یک کار، مهمترین فرآیند عملکردهای اجرایی است که به طورسیستماتیک درمدارس آموزش داده نمی شود هرچند که یک پیش نیاز برای خواندن و نوشتن و انجام پروژه ها در حوزه های محتوایی می باشد.دانش آموزان توانایی یادگیری این مهارتها را از همان پایه های اولیه تحصیلی دارا می باشند.یادگیری این استراتژیها سبب کاهش بار شناختی و افزایش عملکرد حافظه فعال می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین آموزش استراتژیهای برنامه ریزی و تعیین هدف در عزت نفس وبهبود عملکرد در انجام تکلیف خواندن و نوشتن، دانش آموزان مدارس عادی بود. با استفاده از اقدام پژوهی و نمونه گیری هدفمند، 15 نفردانش آموز پایه ششم، انتخاب شدند و با روش شبه آزمایشی؛ پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از مقیاس عزت نفس رزنبرگ وچک لیست خود ارزیابی محقق ساخته وآزمونهای معلم ساخته و آزمون حرف –عدد وکسلر4، داده ها جمع آوری شدندوبا استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، مورد تحلیل قرار گرفتند، یافته ها نشان می دهند که بین عزت نفس دانش آموزان وتوانایی برنامه ریزی و خود ارزیابی و همچنین بین یادگیری استراتژیهای عملکردهای اجرایی وانجام تکلیف وحافظه فعال، رابطه مثبت ومعنا داری وجود دارد. نتایج حاکی از آن است که یادگیری استراتژیها، استمرار توجه و خود ارزیابی دانش آموزان رابهبود بخشیده ودانش آموزان از عزت نفس بالاتری درشروع واتمام تکالیف برخوردارند. همچنین نتایج رشد عملکردیادگیرندگان درسطح حافظه فعال را نشان می دهد

کلیدواژه ها:

استراتژی ، عملکردهای اجرایی ، عزت نفس