شناسایی جنبه های قابل تامل در رویکرد توسعه مجازی منابع انسانی

توسعه مجازی منابع انسان (VHRD) به عنوان محیطی که کارکنان در آن کار می کنند و یاد می گیرند، می تواند در محیط کار حمایت کننده و پراهمیت باشد. توسعه مجازی منابع انسانی یک محیط رسانه ای غنی و فرهنگی است که به طور استراتژیک مهارت، عملکرد، نوآوری و ایجاد اجتماع را از طریق یادگیری رسمی و غیر رسمی بهبود می بخشد (بنت، 2009، ص 364). بنابراین هدف پژوهش حاضر شناسایی جنبه های قابل تامل توسعه مجازی منابع انسانی در سازمان است که به روش مقایسه مستمر، مقالات علمی-پژوهشی نمایه شده در پایگاه علمی Web of science و Scopus بر اساس کلیدواژه VHRD جستجو شدند، نتایج با حذف موارد مشابه و پژوهش هایی که بر کاربرد فناوری در مدیریت منابع انسانی و سایر اجزاء منابع انسانی متمرکز بود به 27 عنوان در VHRD تقلیل یافت. در نهایت یافته ها نشان داد که VHRD جنبه های قابل تاملی از جمله دیدگاه های نظری و جدید، محیط و اکولوژی، مدیریت دانش و فرهنگ، فرآیند یادگیری و سودمندی، تکنیک ها و کاربردها و مباحث روانشناختی (اعتماد، انگیزش، تعادل کار و زندگی) را در بر می گیرد. بنابراین تاکید بر چند مورد در فرآیند VHRD قابل تامل است: 1- توجه بر فرهنگ سازمانی و موارد تاثیرگذار آن، 2- توجه بر ویژگی های نسل های حاضر و آینده و عجین شدن آنها با فناوری، 3- توجه بر ابعاد تاثیرگذار فناوری و محیط کاری مجازی در جریان یادگیری و توسعه، 4- انتقال دانش موثرتر و غنی تر در سیستم و در نهایت 5- توجه بر تاثیرات روحی و عاطفی، شناختی و انگیزشی و تعادل محیط کاری مجازی در فرآیندهای کاری و توسعه

کلیدواژه ها:

توسعه مجازی منابع انسانی ، فناوری ، سازمان ، VHRD