بررسی آلودگی آبهای ساحلی دریای خزر با بررسی سواحل استان گیلان

آلودگی ها در ایران بیشتر بر اثر ریختن بلامانع فضولات، پسابهای فاضلاب و مواد زائد در آب می باشد که مانع استفاده صحیح و مفید از آب شده و باعث کاهش سریع کیفیت آب برای استفاده های شهری، صنعتی و کشاورزی و بالا رفتن تقاضای آب می شوند. آب های آلوده ضمن انتقال انواع میکروب های بیماری زا، و تولید بو و طعم ناگوار آب موجب کاهش ارزش مستغلاتی اراضی مجاور و از بین رفتن زیبایی مناظر طبیعی می شود. سواحل دریاها در فصول مختلف سال با مراجعه ی انبوه مسافران مواجه است، بنابراین در چارچوب قوانین و محدودیتهای موجود، روش های جلوگیری از آلودگی این مناطق باید مورد بررسی قرار گرفته و منشا و سرچشمه ی آن ها کنترل شود. در این مقاله با اشاره به عوامل عمومی آلودگی های ساحلی و بررسی نمونه های گرفته شده از تمام رودها و نهرها و آبگذرهای موجود در منطقه، اثرات کمی و کیفی سرچشمه های آلودگی ساحل دریای خزر مطالعه شده است. دربخش پایانی مناطق ساحلی دریای خزر از نظر چگالی و تراکم و پتانسیل آلودگی، حسسایت و اهمیت پاکسازی و شدت خسارات آلوگی و دوره ی زمانی ایجاد آلودگی تفسیم بندی شده و با استفاده از روش های بهینه سازی بهره برداری منابع آب، برای هر یک از مناطق راهکارهایی ارائه شده است. در نهایت با توجه به قرارگیری ناحیه چهارم بررسی های ساحلی دریای خزر در ناحیه زون مشترک کشورهای همسایه، تمهیدات دفع و رفع آلودگی بخش به طور خاص با ملاحظات پروتکل های بین المللی ارایه میشود.

کلیدواژه ها:

مکانیسم آلودگی ، ساحل دریا ، حساسیت و اهمیت پاکسازی ، پسابهای شهری و صنعتی