تاثیر پارامترهای غیرخطی جداگر لرزه ای الاستومری بر عملکرد دینامیکی سازه جداسازی شده

تاثیر پارامترهای غیرخطی جداگر پایه بر پاسخ سازه جداسازی شده در شرایط مختلف لرزه ای، به منظور کاهش اثر حرکت ورودی قوی بر عملکرد جداگر لرزه ای، مورد مطالعه قرار گرفته است. برای جداسازی روسازه ی مدل سازی شده، از سیستم جداگر الاستومری با هسته سربی استفاده شده است. تاثیر رفتار غیرخطی جداگر با استفاده از پارامترهای اصلی سیستم شامل دوره تناوب معادل تکیه گاه، جابجایی تسلیم و مقاومت مشخصه سیستم بررسی شده است. برای در نظر گرفتن میرایی حاصل از رفتار غیر خطی سیستم، سازه مدلسازی شده در دامنه زمانی با اعمال دو مولفه متعامد افقی شتاب تحلیل شده است. مقایسه نتایج به دست آمده نشان دهنده این مهم است که اگرچه پاسخ روسازه تحت تاثیر مشخصات حرکت ورودی قرار دارد، اعمال ترکیب مناسبی از پارامترهای غیرخطی دوره تناوب و مقاومت مشخصه تکیه گاه اثر حرکت ورودی در پاسخ سازه، خصوصا افزایش جابجایی در تراز جداگر را کنترل کرده و نیروی منتقل شده به روسازه را کاهش می دهد. دوره تناوب بالای تکیه گاه باعث کاهش احتمال انتقال تشدید به روسازه شده و از طرف دیگر افزایش مقاومت مشخصه سیستم جابجایی تراز جداگر را محدود می کند.

کلیدواژه ها:

جداگر الاستومری با هسته سربی ، رفتار غیرخطی جداگر ، تشدید سازه