بررسی روش های مدل سازی در آموزش الکترونیکی ( با تمرکز بر برنامه ریزی راهبردی)

یکی از راه کارهای مقابله با مسایلی که در سیستم های پیچیده بروز می نماید، مدل سازی سیستم می باشد. مدل سازی هم بر روی سیستم های موجودو هم بر روی سیستم های ایجادنشده قابل اجرا است. چنان چه مدل سازی بر روی سیستم ها و فرایندهای واقعی انجام شود، به آن شبیه سازی اطلاقمی گردد. شبیه سازی یکی از مفیدترین و قدرت مندترین ابزارهای تحلیل عملکرد در سیستم های پیچیده است که امکان تکرار واقعیت را فراهم می آورد. از مزایای شبیه سازی می توان به آموزش کارکنان، انجام آزمون های شبه واقعی، اصلاح و ارتقای سیستم های موجود، برآورد هزینه ها و منابع، پیش گیری از بروز خطرات احتمالی و ایجاد یا نوسازی سیستم ها اشاره نمود. یکی از کاربردهای مهم شبیه سازی در سیستم های آموزش الکترونیکی است. با توجه به اهمیت برنامه ریزی راهبردی در کسب مزیت رقابتی، امروزه از روش های شبیه سازی متداول در آموزش الکترونیکی به منظور ارتقا و بهبود برنامه ریزی راهبردی سازمان استفاده می شود. در این مقاله قصد داریم به بررسیِ روش های شبیه سازی در آموزش الکترونیکی بپردازیم و میزان کارآیی و تاثیر آن ها را در برنامه ریزی راهبردی سازمان مورد بررسی قرار دهیم.

کلیدواژه ها:

مدل سازی ، شبیه سازی ، آموزش الکترونیکی ، برنامه ریزی راهبردی