ارزیابی خطر بهداشتی ناشی از مواجهه با فلوراید موجود در آب، سبزیجات، ماهی و خرما در ساکنین بندر دیر، استان بوشهر در سال 1392

بندر دیر در استان بوشهر و در جنوب غربی کشور واقع شده است. هدف این مطالعه، ارزیابی خطر مواجهه با فلوراید دریافتی از طریق مصرف آب آشامیدنی و موادغذایی مصرفی رایج و مقایسه نقش آب با مواد غذایی در ابتلا به فلویوروزیس در ساکنین این منطقه می باشد. نمونه برداری در دو فصل بهار و تابستان انجام شد که در هر فصل، 30 نمونه آب و 8 نمونه از هر ماده غذایی آنالیز گردید. میزان فلوراید در آب آشامیدنی به روش SPADNS، و در مواد غذایی به روش ISE (الکترود یون انتخابگر) اندازه گیری شد. ارزیابی خطر بهداشتی مواجهه با فلوراید با استفاده از روش مورد تایید سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا(USEPA) انجام شد. در این روش، پارامتری به نام ضریب خطر (HQ) استفاده می شود که عبارتست از: نسبت دوز تخمینی آلاینده به دوز رفرنس. دوز رفرنس، دوز روزانه ای از یک ماده است که دریافت آن در طول حیات فرد، برای سلامتی او خطری نخواهد داشت. اگر ضریب خطر بیشتر از یک شود، مواجهه با ماده، برای سلامت فرد خطرناک است. دوز دریافتی فلوراید، برای کودکان بترتیب در تابستان و بهار، 120.6 و 145 میکروگرم بر کیلوگرم در روز و برای بزرگسالان، برابر 99.2 و 112 میکروگرم بر کیلوگرم در روز بود. همچنین این ارزیابی ثابت کرد که آب آشامیدنی مهم ترین منبع دریافت فلوراید در منطقه مورد مطالعه می باشد. مقادیر HQ برای بزرگسالان و کودکان بیشتر از یک بود که اثبات می کند خطر بالقوه ابتلا به فلویوروزیس وجود دارد.

کلیدواژه ها:

فلوراید ، ارزیابی خطر ، آب آشامیدنی