تعیین نیاز آبی زیست محیطی رودخانه زرینگل با استفاده از روش های هیدرولیکی

بهره برداری خردمندانه از منابع آب به گونه ای که کارکرد ها و ارزش های اکوسیستم های آبی حفظ شود، همواره از مهمترین اهداف مدیریت جامع منابع آب به شمار می رود. اجرای پروژه های آبی از قبیل انحراف آب، پمپاژ، احداث سد و... تاثیرات جبران ناپذیری بر اکوسیستم اطراف و پایین دست رودخانه می گذارد. در این میان به نظر می رسد بهترین راه حل برای کاهش این اثرات برآورد نیاز آبی زیست محیطی باشد. استفاده از روش هیدرولیکی محیط خیس شده می تواند گزینه ای بسیار مناسب در زمینه ی برآورد حداقل جریان زیست محیطی در رودخانه های کشور باشد. در این مقاله از روش هیدرولیکی محیط خیس شده برای برآورد نیاز آبی زیست محیطی رودخانه زرینگل استفاده شده است. برای تعیین نقطه ی بحرانی از 3 روش: نقطه ی ایده آل با ضریب مقیاس 1، نقطه ی ایده آل با ضریب مقیاس 2 و نقطه ی ایده آل اصلاح شده، استفاده شده است. روش نقطه ی ایده آل یک، دبی 0/35 مترمکعب بر ثانیه، روش نقطه ی ایده آل دو، دبی 0/79 متر مکعب برثانیه و روش نقطه ی ایده آل اصلاح شده دبی 1/14 متر مکعب بر ثانیه را پیشنهاد می دهد. در نهایت دبی 0/35 مترمکعب بر ثانیه که حاصل از روش نقطه ایده آل یک می باشد، به عنوان روش برتر انتخاب شد. این روش در محدوده ی پیشنهادی روش تنانت قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

نیاز زیست محیطی ، نقطه ی بحرانی ، نقطه ی ایده آل اصلاح شده ، محیط خیس شده