ضرورت بکارگیری بتن خودتراکم در ساخت کانال های بتنی پیش ساخته کانالت

کانال پیش ساخته بتنی یا کانالت یکی از ابزارهای انتقال آب در شبکه های آبیاری درجه 3 و 4 می باشد. کانالت نمونه بارز صنعتی سازی است وتمامی فرآیند های ساخت و تولید آن در کارخانه صورت می پذیرد. در حال حاضر در طرح احیای دشت های خوزستان و ایلام به 0777 کیلومتر کانالت نیاز است. با عنایت به اینکه نزدیک به سی سال از اولین اجرای این سازه در ایران می گذرد تاکنون مبانی فنی ساخت کانالت هیچ گاه بروز رسانی نشده است. تحقیق حاضر برای نخستین بار در سطح کشور مشکلات و نابسامانی های ساخت این سازه را از دیدگاه مهندسی و مدیریت ساخت مورد بررسی قرار خواهد داد. مهم ترین مشکل در فرآیند ساخت و تولید کانالت ها مربوط به تکنولوژی بتن کانالت است. بتن تولید شده کارآیی لازم برای پر کردن تمام مقطع کانالت را ندارد و در بسیاری از نقاط بتن به حد کافی متراکم نمی شود و به شکل کرمو در می آید. همچنین سطح نهایی کار پر از خلل و فرج می باشد که پایایی بتن و ضریب زبری کانال را تحت تأثیر قرا می دهد. عواملی همچون طرح اختلاط نامناسب، اسلامپ بسیار پایین بتن، عدم اجرای صحیح عملیات عمل آوری با بخار، معضلات ویبراسیون و قالب های بی کیفیت از جمله دلایل بروز مشکل در زمینه تکنولوژی بتن کانالت می باشند. امروزه نسل جدید بتن با عنوان بتن خودتراکم با کارآیی بسیار بالا، امکان تولید سازه هایی با ضخامت بسیار کم را فراهم آورده است. استفاده از بتن خودتراکم در فرآیند ساخت و تولید کانالت اگرچه هزینه های تهیه و تولید بتن را 1.61 درصد افزایش می دهد اما در نهایت هزینه های اجرایی را 3461 درصد کاهش خواهد داد. همچنین بدون افزودن تجهیزات خاصی به کارخانه های فعلی ساخت کانالت می توان از بتن خودتراکم استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

کانال پیش ساخته بتنی کانالت ، روش ساخت ، مشکلات ساخت ، بتن خودتراکم