بررسی عامل هماهنگی برای جذب مشارکت مردمی در سازمانهای مدیریت بحران

بحرانها جزء ویژگیهای زندگی بشر در قرن 21 محسوب میشوند و هر روز شاهد افزایش تعداد، شدت و گسترش بحران های طبیعی، انسان ساخت و امنیتی هستیم. پژوهش حاضر تلاشی در جهت بررسی عامل هماهنگی سازمانهای مدیریت بحران برای جذب مشارکت مردمی در زمان وقوع بلایای طبیعی است. بنابراین ابتدا تعریفی از مشارکت مردمی، مدیریت بحران و هماهنگی به صورت مفهومی ارائه شده است. پژوهش حاضربر مبنای روش پیمایشی بوده است. ابزار سنجش پرسشنامه است که از طریق نرم افزارspss مورد پردازش قرار گرفته است. حجم نمونه شامل 7نفر از کارکنان سازمانهای هلال احمر و مدیریت بحران شهر شهرکرد میباشند. با توجه به نتایج بدست آمده مشارکت در مدیریت بحران تنها نمیتواند تک بعدی یا مقطعی باشد بلکه باید به صورت پایدار و همه جانبه صورت گیرد و مشارکت مردم و سازمانهای بحران در دوره قبل، حین و پس از بحران میباشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، مشارکت مردمی ، هماهنگی