تحلیل ادراکی برطراحی فضاهای اموزشی باتاکید برسلامت رشد کودکان

کودکی، اولین ومهم ترین دوره ی زندگی انسان است .دراین دوره کودک برای نخستین بارباطبیعت رابطه برقرارمی کند، روابط اجتماعی خودرابنا می نهد وبه مفهومی ازخودست می یابد.دورانی که درآن شخصیت فردپایه ریزی شده وشکل می گیرد. کودک علاوه بررشد جسمانی دارای مراحل رشد اجتماعی، عاطفی، شخصیتی و هوشی است . تجربه ی هرفرددرزندگی ومهارت هایی که کسب می نمایند مربوط به شرایط محیطی ومحصول تاثیرمتقابل میان آن فرد ومحیطی است که درآن زندگی می کنند، فعالیت به عنوان عامل اصلی رشد ویادگیری کودک فرایندی است که درارتباط بافضا و محیط کودک، رشد همه جانبه اوراموجب می گرددو محیط با ایجاد فرست وتحریک و تشویق کودک دررفتار اوتاثیرمی گذاردو بنابراین فضاهای آموزشی نقش عمده ای دررشد وآموزش کودکان دارند. دراین پژوهش بااستفاده ازمطالعات وسیع کتابخانه ای به بررسی عوامل موثردرکیفیت فضاهای آموزشی ونقش آن بررشد کودکان وسپس بررسی نمونه موردی ( پیش دبستانی امام رضا (ع) شهرشیراز) خواهیم پرداخت و سپس بسته به موضع ازنمونه های خارجی برای مقایسه استفاده شده است .مطالعات انجام شده نشان می دهد که کیفیت فضای آموزشی مثل نور، رنگ ، انعطاف پذیری، فرم و.. نقشی موثر دررشد کودکان وافزایش انگیزش وعلاقه به محیط مدرسه ایفا می کنند.

کلیدواژه ها:

فضاهای آموزشی ، کودک ، سلامت ، رشد