بررسی مفهوم سازه درمعماری بانظری برتحلیل گنبدهای مساجد دوره صفویه (نمونه موردی : مسجد امام ، مسجدشیج لطف الله، مسجدعلی )

یکی از مهم ترین بخشهای بنادر معماری سنتی ایران ، بخش پوشش ها به ویژه گنبدها وطاق ها هست . دردوره اسلامی ساخت طاق گنبد درایران بسیار پیشرفت کرده انواع گنبدها را می توان در معماری اسلامی ایران دید. در هر دوره تاریخی ساخت گنبد ویژگی های خاص خودش رادار که یکی از این دوره های شکوهمند معماری ایران در حکومت صفویان است فن گنبدسازی در دوره صفویه تکمیل شد البته ساختن گنبد پیش ازاسلام هم معمول بوده وایرانیان برفراز آتشکده ها سقف های مدور شکل می ساختند . در معماری رومی نیز گنبد وجود داشت ولی فرق آن با گنبدهای معماری ایران این بود که رومی ها گنبد را برروی پایه های که برمحیط دایره قرار داشت بنا می کردند در صورتی که ایرانیان توانستند گنبد را روی پایه چهارگوش بسازند واز فن مقرنس کاری استفاده کنند. در دوره صفویه مساجد بسیاری ساخته شده که مهم ترین آنها مسجد امام ، مسجد شیخ لطف الله ، مسجد علی بوده است که در این مقاله به بررسی تحلیل گنبدهای این مساجد در دوره صفویه می پردازیم . روش تحقیق دراین مقاله توصیفی روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای هست.

کلیدواژه ها:

گنبد ، صفویه ، مساجد ، معماری ، اجزای گنبد