کنترل غیرفعال سازهها بوسیله میراگر جرمی تنظیم شونده با در نظر گرفتن رفتار غیرخطی هندسی سازه با استفاده از روش تشابه نیرویی

در این پژوهش، هدف کنترل سازه با در نظر گرفتن رفتار غیرخطی هندسی اعضای سازه در فرایند تحلیل دینامیکی است، که مشخصا رفتاری نزدیکتر به واقعیت خواهد داشت. در سالیان اخیر، کنترل سازهها با استفاده از میراگر جرمیتنظیمشونده، توجه پژوهشگران و مهندسان بسیاری را به خود معطوف داشته است. با پیچیده شدن و حساستر شدن سازههای ساختمانی لزوم انجام یک تحلیل واقعبینانهتر و دقیقتر از سازه بیشتر مشهود است. به عبارت بهتر، اعتبارفرضهایی که در تحلیل خطی سازه در نظر گرفته میشوند مورد تردید واقع شدهاند. از جمله این فرضیات میتوان به ثابت ماندن هندسهی سازه در طی فرایند تحلیل و همچنین عدم تاثیر نیروی محوری بر روی سختی سازه اشاره کرد. در اینبه اثرات توان ی م آن تر بزرگ اعضای سازه مغفول مانده است که در ابعاد هندسی ، توجه به رفتار غیرخطی میان Pاشاره نمود که مخصوصا برای سازههای بلند قابلتوجه است. روش تشابه نیرویی ابزاری جهت تحلیل مسایل غیر خطی سازهای است. این رویکرد بهجای تغییر در ماتریس سختی که ناشی از اثرات غیرخطی میباشد، تغییرات را در بردارجابجایی و متعاقب آن، در بردار نیروها اعمال میکند. در مثال عددی ارایه شده، مقادیر سختی یک سازهی بیست طبقهی قاب برشی با استفاده از تیوری پایداری سازهها محاسبه شده است. سپس با استفاده از مفاهیم و روش تشابه نیرویی،پاسخهای دینامیکی سازه محاسبه و ترسیم شده است. میبایست لازم بذکر است که رفتار سازه در محدودهی الاستیکاست و تنها رفتار غیرخطی هندسی سازه مد نظر میباشد. نتایج حاکی از اینست که لحاظ کردن رفتار غیرخطی هندسی موجب کاهش سختی سازه شده است و در پی آن افزایش پاسخ خواهد شد که به عنوان نمونه، در سازهی مورد بررسی،حداکثر جابجایی طبقات نسبت به حالت خطی 64.13 درصد افزایش یافته است

کلیدواژه ها:

رفتار غیرخطی هندسی ، میراگر جرمی تنظیم شونده ، روش تشابه نیرویی ، فضای حالت