بررسی تاثیرپذیری خطوط انتقال آب و انرژی از منابع آب با استفاده از مهندسی ارزش

امروزه دیگر نمیتوان توقع داشت که همراه با توسعه صنعتی که از ملزومات پیشرفت علمی و اقتصادی بشر است، محیطزیست دستنخورده باقی بماند، بلکه کاهش آلودگیها و اثرات تخریبی آن در حدی معقول، اجتنابناپذیر است. اگرچه توسعه و تحولاتصنعتی، امکانات رفاهی بسیاری را ایجاد نموده، ولی مشکلات اجتماعی و زیستمحیطی گوناگونی نیز بهموازات آن برای انسان به وجود آمده است. بایستی توجه داشت که هر نوع توسعهای به همراه اثرات منفی زیستمحیطی دارای یک سری پیامدهای مفید ومثبت نیز است؛ که بهطور مستقیم در شرایط زندگی و اجتماعی و ارتقاء سطح رفاه مردم و بهخصوص ساکنین بومی تاثیرگذار است.اثرات زیستمحیطی پروژه بسته به ابعاد طرح از جنبههای مختلفی قابلبررسی است. از مهمترین اثرات زیستمحیطی ناشی از اجرای خطوط انتقال تخریب چشمانداز منطقه و تغییر وضعیت و شرایط ظاهری آن در مسیر خط انتقال، تاثیرات ناشی از راههای دسترسیو باطلههای حفرشده، تغییر مسیر و آلودگی آبهای زیرزمینی، دخالت در شرایط هیدروژیولوژیک و بهتبع آن برهم زدن نظام کشاورزی،از بین بردن جنگلها، تخریب زیستگاه حیاتوحش منطقه، نشست سطح زمین و مواردی ازایندست میباشد. هدف این تحقیق نشان دادن اهمیت پارامتر شرایط آبهای زیرزمینی در طراحی سیستمهای انتقال آب و انرژی میباشد در این تحقیق با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی گروهیAHP به تجزیهوتحلیل و رتبهبندی معیارهای موثر در مهندسی ارزش خطوط انتقال آب و بهصورت موردی خط انتقال آب کرمان از سد صفارود پرداخته شده است. سپس با در نظر گرفتن معیارهای بهدستآمده از روشAHP گزینههای پیشنهادی جهت بهبود شاخص ارزش این طرح تجزیهوتحلیل میگردند، نتایج لزوم در نظر گرفتن معیار مهم شرایط آبهای زیرزمینی در انتخاب گزینهی برتر و بهتبع آن کاهش اثرات اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی را نشان میدهد

کلیدواژه ها:

مهندسی ارزش ، خطوط انتقال آب ، منابع آب ، تکنیکهای تصمیمگیری