تعیین عوامل اصلی برداشت فضای شهری در استفاده از روش تحلیلی دیاگرام حرکت و جهت با تاکید بر افراد پیاده

تحلیل فضای شهری، عملی است که به موجب آن طراحان شهری این امکان را خواهند یافت که ویژگیهای فضا، مسایل و امکانات آن را بهتر دریافت کنند و بر مبنای آن طراحی فضای شهری به شیوهایمناسبتر انجام گیرد. محدودیتهایی در روشهای رایج تحلیل فضای شهری وجود دارد، که از جمله مهمترین این محدودیتها عدم برداشت عواملی از محیط هستند که بر ادارکات فردی اثر میگذارند.دیاگرام حرکت و جهت، روشی است که برای برداشت فضای شهری مبتنی بر فرایندهای حسی افراد، درطول یک مسیر از فضای شهری استفاده میشود. در نظر نگرفتن تمامی شاخصهای اثرگذار بر ادراک و سپس بر رفتار فضایی در این نمودار، از جمله نقصهای آن است. در این تحقیق سعی میشود مهمترین عوامل از محیط را که بر ادراک تاثیر میگذارند تعیین کرده و جایگاه آنها در نمودار حرکت و جهتمشخص شود. سوال اصلی تحقیق این است که، جهت تحلیل فضای شهری در طول مسیر، به برداشت چه عواملی از محیط نیاز است هدف اصلی این تحقیق مشخص نمودن آن دسته از عوامل فضای شهری است که قابل نمادگذاری بوده و همچنین در یک فرایند حرکتی، بر ادراک و رفتار فضایی افراد اثر میگذارند

کلیدواژه ها:

نمودار حرکت و جهت ، تحلیل ، فضای شهری ، ادراک