جستاری بر تبیین رویکرد بوم شناختی در طراحی معماری،رهیافتی در نیل به توسعه پایدار

نظر به مشکلات امروزه جوامع بشری ، رویکردهای مختلفی برای ارتقاء و بهبود شرایط زندگی مطرح شده است که توجه به بوم شناختی یکی از آن ها است. دانش بوم شناختی ، رویکردی نوین در نیل به توسعه پایدار ، توسعه ای که نیازهای کنونی بشر را بدون به مخاطره افکندن نیاز نسل آینده برآورده ساخته و در آن به محیط زیست و نسل های فردا نیز توجه شود.نگاه بوم شاسانه در طراحی معماری ، بر افزایش ظرفیت و کیفیت فضا با استفاده از پارامترهای اقلیمی و زیست محیطی توجه فراوان دارد و با وجود مشکلات زیستی رو به افزایش جهان پرداختن به آن از اهمیت و ضرورت است. با نگاهی به نتایج مطالعات گذشته پیرامون موضوع پی میبریم که بوم شناختی در معماری علاوه بر شناخت ارزش های معماری بومی ،به مختصات زیستی و توانایی های بالقوه و بالفعل اجتماعی و طبیعی هر منطقه که از اولویت های مطالعه و بررسی هر بوم است،توجه کافی دارد.در پژوهش حاضر از روش توصیفی-تحلیلی با استفاده از تحقیقات کتابخانه ای ضمن معرفی رویکرد بوم شناختی در معماری به بررسی دیدگاه های تاثیر گذار تا رسیدن به ابعاد و شاخص های مهم این رویکرد پرداخته است .

کلیدواژه ها:

معماری ، بوم شناختی ، زیست بوم ، معماری بومی ، توسعه ، پایداری