تاثیر معمارى اسلامى بر روى باغ هاى ایرانى

ساخت باغ در کشور ما سابقه ای طولانی داشته و در تمام دوران ها بخصوص دوره اسلامی مورد توجه بوده است. باغ ها در کل عملکردهای مختلفی داشته اند و در بعضی دوران ها باغ های عمومی برای گردش و تفریح اهالی ساخته می شدند. در دوره اسلامی نیز ایجاد باغ ها و درخت زارها، مورد علاقه ساکنان این سرزمین کهنسال بوده و علاوه بر باغ های بزرگ و باشکوه بیرون شهرها، باغ سازی در درون و پیرامون شهرها، خاص این سرزمین بوده است. در دین اسلام کاشتن درخت پسندیده و از بین بردن و قطع بی مورد آن نکوهیده شمرده شده و در این مورد احادیث و روایت فراوانی در دست است. ازطرفی به دلیل اختلاف آب وهوایی مناطق مختلف ایران، بخصوص درمناطق گرمسیری باغ اهمیت ویژه ای پیدا می کند. این دو موضوع ومسایل دیگر باعث شدند که در این سرزمین باغ سازی به عنوان عامل گیاهی وحیاتی مورداحترام اهالی قرارگیرد.هدف اصلی پژوهش حاضر توجه به تاثیر معماری اسلامی و تشخیص جایگاه باغ ایرانی است. روش پژوهش ضمن مطالعه اسنادی و کتابخانه ای و مطالعات تطبیقی از نوع توصیفی است، نتایج به دست آمده حاکی از آن است معماری اسلامی در بسیاری از راهبردهای منتهی به باغ سازی ایرانی تاثیر می گذارد و به مثابه ابزاری بسیار قدرتمند برای الهام بخشی است، حضور آن در طراحی، فرم و مصالح آشکار است.